Sokrates jest figurą paradoksalną. Od dwóch i pół tysiąca lat prowokuje do nieustającego ruchu myśl kolejnych pokoleń filozofów. Napisano o nim więcej niż o jakimkolwiek innym filozofie. Jednocześnie nadal pozostaje postacią bardzo tajemniczą, taką, o której możemy powiedzieć wszystko i nic.Perspektywa autora sytuuje się gdzieś "pomiędzy" licznymi dotychczasowymi obrazami Sokratesa. Ukazuje go jako filozofa mieniącego się pełnią barw. Jako przepełnionego wolą mocy "nietzscheańskiego" zawadiakę, który wypełnia antyczną maksymę melete thanatou. Jest po części mędrcem, po części błaznem, mistagogiem, postacią iście tragiczną, wielkim ironistą, prawdziwym wychowawcą, trochę sofistą i retorycznym blefiarzem, a trochę chutliwym satyrem i logosowym chuliganem, krążącym pomiędzy życiem i śmiercią.Wbrew wielu dotychczasowym próbom Sokratesa nie warto za wszelką cenę rozgrzeszać. Wygładzając powierzchnię i tuszując pęknięcia marmurowego posągu, którym stał się przez wieki, często odbiera się mu to, co najcenniejsze. Kastruje z pasji, która w Platońskim Sokratesie nieraz wręcz buzuje. Dlaczego odzieramy go z tego, co arcyludzkie?
UWAGI:
Bibliografia na stronach 229-238. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Ciemna i głęboka jaskinia, z której dochodzą niepokojące odgłosy i złowrogie hałasy..., przeraża wszystkich... Nieznane z głębi ziemi, przed którym cofają sie najśmielsze ludzkie serca... W opowieści tej Platon, chcąc udowodnić kolegom, że niczego się nie boi, zmierza do miejsca pełnego dziwów i niebezpieczeństw w towarzystwie zagadkowego starca. Starzec, oszczędny w słowach, wykazuje się niezwykłą mądrością. Pod koniec podróży, wśród stalaktytów i nietoperzy, chłopiec staje w obliczu największej tajemnicy : kształtowania się ludzkiego myślenia bez żadnych odniesień do innych, a jednocześnie rządzącego się prawami społeczności. Wątek tej opowieści nawiązuje do słynnego Mitu o Jaskini, przedstawionego dwa i pół tysiąca lat temu w księdze siódmej "Państwa" Platona.Po dwudziestu pięciu wiekach nauki zawarte na stronach platońskich Dialogów, nie straciły nic ze swej mądrości i piękna. Niniejsza książeczka, jak wszystkie inne z tej serii, pragnie przybliżyć młodemu czytelnikowi klasyków filozofii europejskiej, rozbudzając zainteresowania dziedzictwem myśli zachodniej.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Najważniejsza z książek Fryderyka Nietzschego (1844-1900) jednego z najważniejszych filozofów niemieckich, także filologa i poety. Nietzsche to człowiek, którego poglądy odcisnęły znaczące piętno na całej późniejszej filozofii, myśleniu o kulturze, człowieku, cywilizacji, religii. Głosił upadek cywilizacji zachodniej, opartej na chrześcijaństwie i cywilizacji greckiej, sokratejskiej. Choć krytykował chrześcijaństwo jednocześnie podziwiał postać Chrystusa. Wprowadził pojęcie nadczłowieka, którym to mianem określa Nietzsche ideał indywidualnej osobowości. Jak pisze Nietzsche w przedmowie do Zaratustry: "ja was nauczę nadczłowieka. Człowiek jest czemś, co pokonanym być powinno. Cóżeście uczynili, aby go pokonać? Wszystkie istoty stworzyły coś ponad siebie; chcesz być odpływem tej wielkiej fali i raczej do zwierzęcia powrócić, niźli człowieka pokonać?"
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
"28 maj 1949. Zapadł moment jak kamień rzucony w wodę. Zdecydowałem się, nie ma dwóch zdań, z Bogiem walczył nie będzie (...) Poddaję się w Twojej woli Panie, jestem posłuszny każdemu głosowi, który pada stamtąd. Choć przyjdą pokusy, bronić ja się będę, modlić. Jeżeli trzeba będzie, pójdę na co innego. Wyrzeknę się tej łaski, lecz nie moja, ale Twoja niech się dzieje wola. Tyś jest wielki, ale ja jestem sługą Twoim, kamieniem rzconym na szaniec. (...)" [Z pamiętnika 17-letniego Józefa Tischnera].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
