"Oni" byli obcy; byli drapieżcami i było ich bardzo niewielu. Z tych trzech powodów nie zajmowano się ich historią, nie upamiętniano i nie traktowano ich jako ofiar nazistowskiego systemu. Ocaleńców przemilczano. W Polsce "takich" ludzi miało nie być. Historia osób nieheteronormatywnych w czasie II wojny światowej nadal pozostaje w sferze tabu. "Oni" nie istnieją z naszej winy. Zamazani przez przedwojenne fantazmaty podsycane nazistowską propagandą i perwersyjne plotki wojenne i obozowe, zrównani zostali z bezimiennymi uwodzicielami, kryminalistami, aspołecznym elementem. Przeciwko tym wyobrażeniom trzeba się wreszcie zbuntować, a o "onych" nie da się już dłużej milczeć.
O "onych", czyli "mężczyznach z różowym trójkątem" wiadomo, że: nie było wśród nich Polaków, było ich niewielu i nie mamy na ich temat właściwie żadnych danych, że skazywano ich z art. 175, że nosili różowe trójkąty. Joanna Ostrowska w swoim drobiazgowym śledztwie konsekwentnie pokazuje, że ani jedno z tych przeświadczeń nie jest prawdziwe. Więcej: że wynikają one nie tylko z naszej niewiedzy, ale - co szczególnie poruszające - z celowego, rozpoczętego tuż po wojnie zacierania i wykrzywiania pamięci o homoseksualnych ofiarach Trzeciej Rzeszy. Posuniętego tak daleko, że nawet oddające im hołd wiązanki kwiatów wyrzucano w Auschwitz na śmietnik. Imponująca, bezprecedensowa i wstrząsająca książka. [Jacek Dehnel]
UWAGI:
Bibliografia, filmografia, netografia na stronach 323-352. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Obóz. Marsz śmierci. Rzeź Woli. Ubeckie tortury.Słowa te były wypowiadane w jej domu - szeptem lub krzykiem - odkąd pamięta.Wsiąkły w nią tak jak tusz w numerze wytatuowanym na przedramieniu matki.Małgorzata zaczyna pisać.Czas przekazać tę historię dalej.
UWAGI:
Bibliografia.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Orły nad Europą : losy polskich lotników w czasie drugiej wojny światowej "Losy polskich lotników w czasie drugiej wojny światowej " Tytuł oryginału: "Forgotten few : the Polish Air Force in the Second World War ".
O polskich lotnikach, którzy w czasie drugiej wojny światowej z brawurą i determinacją walczyli u boku aliantów, słyszał w Polsce każdy. Chcąc poznać w pełni tę historię, od czasów II Rzeczpospolitej po powojenne losy legendarnych bohaterów - trzeba przeczytać książkę Zamoyskiego.Studia historyczne, wspomnienia oraz rozmowy przeprowadzone z pamiętającymi tamten czas Polakami i Anglikami dały solidną podstawę opowieści, którą czyta się z dreszczem emocji, ze wzruszeniem i z uśmiechem. Są tu oszałamiające zwycięstwa i powietrzne bitwy - jak w filmie. Są momenty wielkich osobistych dramatów, ale też codzienne życie w obcym kraju - akceptacja i wrogość, przyjaźnie, romanse i miłość.Dywizjon napotkał liczną formację nieprzyjacielską nad dokami londyńskimi. Dwa hurricane’y natychmiast wspięły się wysoko i zanurkowały niemal pionowo na Niemców. Vincent próbował przyłączyć się do walki, lecz ilekroć zdołał wycelować w niemiecki samolot, ten rozpadał mu się przed oczyma, bo któryś z Polaków był szybszy. Vincent powrócił więc do bazy w Northolt, czuł się stary i zgrzybiały: "Powiedziałem oficerowi wywiadu, że oni naprawdę robią to, o czym mówią, naprawdę!".Codziennie nadchodziła lawina gratulacji od sztabu i rządu. Kiedy po raz szósty przyjechał samochód z Downing Street, Kellett poczuł, że ma dosyć; napisał więc w odpowiedzi, że najwłaściwszym wyrazem uznania stałaby się skrzynka whisky. Nadeszła niezwłocznie.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 401-407. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
To niezwykle ważna próba ujęcia w jednym tomie losu zarówno tych, którzy zostali uwięzieni w okupowanej Polsce, jak i tych, którym udało się z niej wydostać! Jesienią 1939 r. III Rzesza i Związek Radziecki podzieliły Polskę między siebie i zaprowadziły na jej terenie rządy terroru rasowego i ideologicznego. W trakcie kolejnych planowych mordów życie straciły miliony Polaków. Polscy Żydzi mieli zniknąć, Słowianie zaś zamienić się w półanalfabetów i niewolników. Książka dr Halik Kochanski wypełnia lukę w drugowojennej historii naszego kraju. Jest to niezwykle ważna próba ujęcia w jednym tomie losu zarówno tych, którzy zostali uwięzieni w okupowanej Polsce, jak i tych, którym udało się z niej wydostać. Wielu z tych ostatnich jest dobrze znanych. Byli pilotami myśliwskimi w bitwie o Anglię, kryptologami łamiącymi szyfr Enigmy czy bohaterskimi zdobywcami Monte Cassino. Jednak książka ta mówi także o niezwykłych losach Polaków, którzy dostali się w pułapkę sowieckiego GUŁagu, polskich sierot w Indiach, polskich żołnierzy na Bliskim Wschodzie i polskich nauczycieli na terenie Węgier. Polacy, gdziekolwiek się znaleźli, walczyli. W II Korpusie, w szeregach Armii Krajowej, Armii Berlinga czy w żydowskich organizacjach bojowych. Nie przyjmując do wiadomości klęski, stawiali opór poprzez niezliczone akty osobistej odwagi, niezłomności i dobroci. Orzeł niezłomny oparty jest nie tylko na bogatej literaturze i dokumentach, ale także na licznych wspomnieniach i wywiadach ze świadkami wydarzeń, którzy dają przekonujące świadectwo trwania narodu mimo skrajnie nieprzyjaznych warunków. Halik Kochanski studiowała historię współczesną na Balliol College w Oksfordzie. Doktorat obroniła na King`s College w Londynie. Wykładała w King`s College oraz w University College w Londynie, występowała także z referatami na konferencjach poświęconych historii wojskowości. Jest autorką licznych artykułów oraz książki Sir Garnet Wolseley: Victorian Hero. Jest członkinią Royal Historical Society, Army Records Society oraz Society for Army Historical Research, a także British Commission for Military History oraz Institute for Historical Research. Obecnie jest jednym z jurorów Medalu Templera, przyznawanego najlepszym książkom historycznym. Co szczególnie ważne w kontekście tej książki - Halik Kochanski jest córką Polaków, którzy w wyniku wojennej zawieruchy znaleźli się na obczyźnie. `Chylę czoła przed Halik Kochański. Wreszcie doczekaliśmy się na Zachodzie książki, która odkłamała naszą historię`. Piotr Zychowicz
UWAGI:
Bibliografia strony 741-768. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Tyt. oryg.: "Der letzte Tag von Borów : polnische Bauern, deutsche Soldaten und ein unvergangener Krieg" 2009. Na okł. podtyt.: barbarzyńska pacyfikacja [>>] polskiej wsi - opowieść o sprawcach i ofiarach.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Ponad 75 lat po wyzwoleniu obozu w Auschwitz okazuje się, że za jego drutami, w jednym z esesmańskich bloków, mieszka kobieta, która do dziś jest "więźniarką" tego miejsca i jego historii.
To niezwykła opowieść o rodzinnych dramatach i przewrotności losu, który połączył miłością więźniarkę obozów na Majdanku, w Ravensbrück i Buchenwaldzie z więźniem Auschwitz, zsyłając ich po wojnie do Birkenau.
Tych dwoje naznaczonych śmiercią ludzi współtworzyło Muzeum Auschwitz-Birkenau, tu urodziły się ich dzieci, tutaj przemieszkali i przepracowali całe życie i tu do dziś mieszka ich córka. Anna stała się ostatnią "więźniarką" Auschwitz. W wieku czterech lat, towarzysząc mamie, oprowadzała pierwszych zwiedzających. Zaraz po szkole podjęła pracę w muzealnym archiwum i pracuje w nim do dziś. Zna historię Auschwitz najlepiej i wie o nim niemal wszystko, uwięziona w szponach historii obozu.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Adolf Hitler uważał go za najlepszego fachowca od zadań specjalnych, a wśród aliantów słynął jako ?najbardziej niebezpieczny człowiek w Europie?. Przeprowadzonej przez niego spektakularnej operacji oswobodzenia uwięzionego w górskim hotelu w Abruzach Benito Mussoliniego nie wymyśliliby nawet scenarzyści z Hollywood. Planował likwidację Roosevelta, Churchilla i Stalina podczas konferencji w Teheranie. W Budapeszcie porwał syna admirała Horthy?ego i po brawurowej akcji opanował siedzibę regenta na Zamku Królewskim, co uniemożliwiło zawarcie przez Węgry pokoju z aliantami. Podczas niemieckiej kontrofensywy w Ardenach wprowadził mnóstwo zamieszania w szeregach alianckich wojsk, wysyłając na ich tyły oddział ubrany w amerykańskie mundury. To tylko kilka spośród wielu niezwykłych akcji Otto Skorzenego, dokonanych podczas II wojny światowej. 19 kwietnia 1945 roku uczestniczył w pacyfikacji czeskiej wioski Plostina...Po zakończeniu wojny walnie przyczynił się do budowania legendy pierwszego zawadiaki Europy. W Argentynie szkolił policję Juana Domingo Peróna i romansował z jego żoną, Evitą. Podobno założył organizację ?Die Spinne? (Pająk), pomagającą ukrywać się byłym nazistom. Niektórzy twierdzą do dziś, że to właśnie on ukrył gdzieś słynny Skarb III Rzeszy - miliony marek w złocie i banknotach. Z całą pewnością natomiast był współtwórcą tak zwanej ?Organizacji Gehlena?, która stała się podstawowym źródłem informacji wywiadu amerykańskiego w sprawach rosyjskich, a z czasem przekształciła się w oficjalny zachodnioniemiecki wywiad BND (Bundesnachrichtendienst). Wiele udokumentowanych źródeł wskazuje na to, że udało mu się zaszantażować samego Winstona Churchilla...Szkolił w zakresie sabotażu i dywersji tajne służby Amala Abdela Nasera, podobno także osławione palestyńskie jednostki terrorystyczne. Współpracował z Mosadem, udzielając mu informacji na temat niemieckich naukowców pracujących w Egipcie nad programem rakietowym.
UWAGI:
Bibliografia strony 609-614. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Palmiry - miejsce masowych hitlerowskich egzekucji polskich elit społecznych i intelektualnych. Trafiali tam ludzie uznani za "wrogów Rzeszy" i "politycznie niepewni" - osadzeni na Pawiaku i w więzieniu na Rakowieckiej, w areszcie śledczym na Daniłowiczowskiej, w celach siedziby gestapo w alei Szucha, typowani do zbiorowych ulicznych egzekucji, których nie dawało się utrzymać w tajemnicy.W palmirskim lesie zatrzymywały się "budy" wyładowane ludźmi. Ofiarom krępowano ręce i zasłaniano oczy. Pędzono grupami na polanę i ustawiano nad wykopanymi dołami. Oddawano salwę z broni maszynowej, rannych dobijano kolejnymi strzałami. Często grzebano ludzi żywcem. Zapełnione doły Niemcy przysypywali ziemią, maskowali ściółką i sadzili młode sosny. Palmirska ziemia miała nigdy nie zdradzić swojej tajemnicy.Jak Niemcy między grudniem 1939 roku a lipcem 1941 roku stworzyli małą fabrykę śmierci?Po co leśniczy wbijali łuski pocisków w drzewa?Czy komukolwiek udało się uciec z transportu do Palmir?W jaki sposób skazani próbowali powiedzieć światu o zbrodni w Palmirach?Dlaczego po dziś dzień ludzie bezskutecznie szukają tam swoich najbliższych?Opowieść o miejscu, które nadal skrywa tajemnice. Opowieść, która przywraca pamięć ofiarom.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 326-327.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni