Spośród licznych publikacji na temat autyzmu ta jest jedną z niewielu, które polecam rodzicom od razu po zdiagnozowaniu zaburzeń u ich dzieci. Dr Tony Charman, Instytut Psychiatrii, King’s College, Londyn
"Czytelnicy znajdą tu ciekawe przykłady i rozwiązania podstawowych problemów. Większość książek o zespole Aspergera i autyzmie osób wysokofunkcjonujących dotyczy jedynie wczesnej terapii i podstawowych umiejętności, ta natomiast oferuje pomoc także starszym dzieciom i dorosłym, co jest niezwykle cenne". Library Journal
Książka jest niezbędnym przewodnikiem dla rodziców, którzy poszukują informacji o zaburzeniach ze spektrum autyzmu u dzieci wysokofunkcjonujących. Wybitni eksperci w dziedzinie badań nad autyzmem pokazują w nim, jak sobie radzić z niezwykłą niepełnosprawnością dziecka i jak wykorzystywać jego zdolności. Prawdziwe historie i anegdoty z życia uczą, jak pomóc dzieciom swobodniej porozumiewać się z rówieśnikami, opanować zasady poprawnego zachowania i odnosić sukcesy w szkole. Publikacja wyjaśnia także, na jakiej podstawie diagnozuje się ASD i które rodzaje terapii oraz wsparcia edukacyjnego są naprawdę skuteczne.
UWAGI:
Bibliografia strony 285-305. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Czy dla każdego czas płynie tak samo?Alister Cox, angielski zegarmistrz i twórca automatów, po tragicznej śmierci córki porzuca swoje rzemiosło i pogrąża się w rozpaczy. Szansę na wybawienie odnajduje w niespodziewanej propozycji - sam cesarz Chin prosi go, aby przybył do Zakazanego Miasta i stworzył trzy zegary, jakich jeszcze świat nie widział. Gdy jednak Cox trafia na dwór, zaproszenie i szczodre obietnice wszechwładnego monarchy okazują się czymś innym.Cesarski zegarmistrz jest pełną maestrii powieścią o ojcowskiej miłości, wielkiej pasji i ambicji. To jednocześnie historia o zderzeniu odmiennych rzeczywistości - Wschodu i Zachodu - oraz o zetknięciu się zwykłego człowieka z władcą-bogiem, który pragnie stać ponad upływem czasu. Ransmayr tworzy zapierające dech w piersiach obrazy, snując jednocześnie filozoficzną refleksję nad upływającym czasem. Ta wyjątkowa powieść sprawia, że czas zdaje się płynąć inaczej.Autor, posługując się mocnym i eleganckim językiem, potrafi wczuć się w sytuację ludzi żyjących w odległej epoce. To prawdziwe dzieło sztuki."Frankfurter Allgemeine Zeitung"
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Ostatnia kolonia : jednostka przeciw imperium Tytuł oryginału: "Last colony : a tale of exile, justice and Britain`s colonial legacy". "Jednostka przeciw imperium "
Sądowa batalia o sprawiedliwość. Po II wojnie światowej nowe porozumienia dały początek erze dekolonizacji. Wielka Brytania popierała te historyczne zmiany. Czy jednak na pewno? W latach sześćdziesiątych XX wieku zapadła tajna decyzja - Brytyjczycy zaoferowali USA utworzenie bazy wojskowej na jednej z wysp archipelagu Czagos. Powstała nowa kolonia, Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego, a wszyscy mieszkańcy terenów, które objęła, zostali przymusowo wysiedleni. Wśród nich znalazła się młodziutka Liseby Elysé. "Jeden kufer, żadnych zwierząt" - nakazali kolonizatorzy. Władze Mauritiusa latami zabiegały o zwrot Czagos, a w ciągu ostatniej dekady w sprawę bardzo zaangażował się Philippe Sands. W końcu sędziowie Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze stanęli wobec decyzji: czy działania Wielkiej Brytanii były nielegalne? Czy Liseby Elysé i jej rodacy mogą powrócić do domu? Ostatnia kolonia to opowieść o kształtowaniu nowoczesnego prawa międzynarodowego i walce o sprawiedliwość. To jednocześnie dramat sądowy i osobista podróż zakończona historycznym werdyktem.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 189-190. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Od Autorów Prezentowane Czytelnikom opracowanie podręcznikowe przeznaczone jest dla studentów podejmujących studia prawnicze lub administracyjne na odpowiednich wydziałach w strukturze naszych uniwersytetów. Odpowiada ono w zasadzie potrzebom przedmiotu o charakterze propedeutycznym, wykładanego na pierwszym roku tych kierunków, z reguły pod nazwą "wstęp do prawoznawstwa". Nasze opracowanie jest wprowadzeniem do tego właśnie przedmiotu z położeniem akcentu na obecność w jego zakresie także problematyki państwa. To wyjaśnia nazwę publikacji: Wprowadzenie do nauki o państwie i prawie. W istocie jest to wstęp do ogólnej nauki o państwie i prawie, zawierający przede wszystkim podstawową aparaturę pojęciową prawoznawstwa, rozumianego jako zespół nauk o państwie i prawie oraz o poglądach na państwo i prawo. Ze względu na wspomniany propedeutyczny charakter tej dyscypliny, jej zadaniem głównym jest zapoznanie studentów z podstawową siatką pojęciową prawoznawstwa, z metodami w nim stosowanymi, a przede wszystkim z podstawowymi konstrukcjami i zasadami prawa przydatnymi i wręcz niezbędnymi do studiowania szczegółowych nauk prawnych na wyższych latach studiów. Opracowanie składa się z trzech części: pierwsza obejmuje elementy metodologii prawoznawstwa, druga zawiera zarys elementów ogólnej nauki o państwie, trzecia przedstawia zarys ogólnej nauki o prawie. Publikacja -z taką konstrukcją jej układu - odpowiada zadaniom i roli wykładu tej dyscypliny, ale nie może wykładu zastąpić. Stanowi tylko pomoc w opanowaniu wiedzy przekazywanej w wykładzie i innych zajęciach dydaktycznych. Autorzy mają nadzieję - opierając się na wieloletnim doświadczeniu i wcześniejszych wersjach swych publikacji podręcznikowych - że obecna wersja okaże się także przydatna w opanowywaniu aktualnej, jakże złożonej wiedzy prawniczej, umożliwiając i pobudzając jej studiowanie, rozumiane jako samodzielne jej zdobywanie i kształtowanie umiejętności rozwiązywania przy jej pomocy problemów.
Fragment ze wstępu: Podejmując próbę opisu roli wywiadu w systemie sprawowania władzy Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, byłem świadom trudności, jakie napotkam, na które skazani są wszyscy piszący o wywiadzie. Są nimi z jednej strony reputacja wywiadu, często zasłużona, a z drugiej - tajność tej służby publicznej, która jest zapisana w jej tradycji. Tajność jest konstytuującą cechą wywiadu, wyróżniającą go spośród innych struktur bezpieczeństwa państwa, określającą jego relacje z innymi organami władzy państwowej. Wywiad to jedyna instytucja publiczna pozostająca z mocy prawa w strefie cienia, nietransparentna dla świata zewnętrznego, której zasady postępowania stoją w sprzeczności z wartościami wolnego świata. Tajnością objęte są zarówno metody pracy wywiadu, jego siły i środki, zadania, prowadzone operacje, jak też struktury wykonawcze i ich skład osobowy, a w szczególności personalia oficerów, sposoby ich rekrutacji do służby, ich szkolenie, metody werbowania tajnych współpracowników spośród obywateli obcych państw gotowych z różnych pobudek zdradzać własny kraj, na koniec zaś usytuowanie funkcjonariuszy wywiadu w instytucjach życia publicznego. Jest to świat, który z jednej strony budzi grozę, ale z drugiej fascynuje, w którym wywiad służy do cynicznego załatwiania interesów, a jego głównymi postaciami są bohaterowie lub zdrajcy kierujący się wzniosłymi ideami albo zwykłą chciwością. Wywiad musi być tajny. Pogląd ten wydają się podzielać wszyscy. Jego archiwa winny być zamknięte. Szanujące się wywiady zamykają swoje archiwa na wieki: brytyjski - na dwieście, polski - na siedemdziesiąt lat.
Tomasz Sikorski ; Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu, Uniwersytet Szczeciński.
ADRES WYDAWNICZY:
Warszawa ; Szczecin : Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu ; Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2019.
Wojciech Bąk należał i ciągle należy do pisarzy prawie całkowicie nieznanych, zapomnianych, wyrugowanych z pamięci zbiorowej. Wśród literaturoznawców i historyków określany jako średnio utalentowany pisarz trzeciego, czwartego szeregu, usytuowany gdzieś na marginesie współczesnej literatury. Kochany w rodzinnym Ostrowie Wielkopolskim, pamiętany w Poznaniu, w którym mieszkał przez całe swoje dorosłe życie. Ale chyba tylko tam.
Przez dziesiątki lat pisano o życiu Wojciecha Bąka stronniczo. Najczęściej powielano zniekształcane, a czasami zakłamywane przez wiele dziesięcioleci informacje o jego obłędzie (chorobie psychicznej), nienormalności, alkoholizmie i homoseksualizmie. [...] Mówiono i pisano o nim jako o ekscentryku nielubiącym ludzi, unikającym przyjaźni, gwałtowniku, nieznośnie pryncypialnym polemiście, "staroświeckim" samotniku przesiadującym całymi dniami przy zawalonym papierami biurku. To był jego własny świat - azyl, w którym mógł się czuć wolny i bezpieczny. Wśród książek, maszynopisów, ze stosem połamanych ołówków, z wychudzonym psem przybłędą u boku. [...]
Zacierana przez ludzi i upływający czas "sprawa Wojciecha Bąka" kołatała się w głowach polskiej inteligencji powojennej, najczęściej zniekształcona, niedopowiedziana, nierzadko również świadomie zakłamywana. Z czasem stała się wyrzutem sumienia, który starano się zagłuszyć okazjonalnymi artykułami przypominającymi pisarza, jego zapomnianą twórczość i dramat, jaki mu zgotowały komunistyczne władze i część "kolegów po piórze".
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
W roku 1929, pragnąc zniszczyć warstwę majętnych chłopów, Józef Stalin nakazał skolektywizować wszystkie ukraińskie gospodarstwa rolne. W kolejnych latach przez ukraińskie wsie przetoczyła się brutalna radziecka kampania konfiskat, terroru i morderstw. Resztki żywności pozostałe po rekwizycjach nie wystarczyły do wyżywienia ludności. W rezultacie nastąpiła klęska głodu, w czasie której zmarło blisko siedem milionów Ukraińców.Ta poruszająca relacja człowieka, który przetrwał wielki głód na Ukrainie, jest opisem codziennej konfrontacji młodego Mirona Dolota z beznadzieją i śmiercią - bezradności wobec aresztowań i maltretowania rodziny oraz przyjaciół - a także jego dorastania, któremu towarzyszyła coraz bardziej dojmująca świadomość absolutnej kontroli sprawowanej przez Sowietów nad życiem jego i rodaków. To także opowieść o zachowaniu godności w obliczu barbarzyńskich poczynań i poniżenia, a także akt oskarżenia wymierzony w ten rozdział radzieckiej historii, którego istnieniu rosyjscy przywódcy wciąż jeszcze zaprzeczają.
UWAGI:
Tyt. oryg.: Execution by hunger : the hidden holocaust. Na ksiązce pseud. aut.: Miron Dolot..
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Na równoleżnikach tęsknoty i południkach niepokoju W debiucie powieściowym Shubhangi Swarup śledzimy przeplatające się losy bohaterów poszukujących prawdziwej bliskości. Utrzymana w konwencji realizmu magicznego wielowątkowa narracja prowadzi czytelników przez postkolonialne Andamany, wyniszczoną krwawo tłumionymi protestami Birmę lat siedemdziesiątych, Nepal, aż po Wyżynę Tybetańską. W dusznej atmosferze tropików towarzyszymy naukowcowi badającemu drzewa i kobiecie obdarzonej zdolnością kontaktu ze światami pozaludzkimi, geologowi usiłującemu położyć kres wojnom o lodowiec czy matce walczącej o uwolnienie syna rewolucjonisty. Łącząc wątki historyczne z fantastycznymi, autorka wnikliwie kreśli tło polityczne i kulturowe, a jednocześnie formułuje przesłanie ekologiczne. Wykracza tym samym poza ramy klasycznej opowieści miłosnej i sprawnie meandruje między gatunkami. Współrzędne tęsknoty to napisany z rozmachem pean na cześć natury, a zarazem ironicznie przenikliwy portret ludzkości: naszego piękna i brzydoty, okrucieństwa i czułości oraz głębokiej więzi człowieka z przyrodą. Oto rzecz niezwykle sensualna, organiczna, a przy tym działająca w polu tego, co metafizyczne. Sąsiadują tu ze sobą kontynenty, wyspy, oceany, rzeki, pasma górskie. Autorka przygląda się temu, co ludzkie, pozwala nam, czytającym, podejść blisko, poczuć instynkty, pragnienia, żądze. Przygląda się też bytom nie-ludzkim i zjawiskom w przyrodzie, przyznając im należną ważność. Oto - myślę sobie - powieściowa pieśń o i dla Ziemi.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
