Habit już uszyty. Za dwa miesiące siostra Joanna uroczyście otrzyma go z rąk Mistrzyni. Ale teraz jest noc i siostra Joanna myśli tylko o tym, czy wszyscy zasnęli. Jest po komplecie, światła zgaszone. Nie wolno opuścić łóżka, nie wolno się odezwać. Siostra Joanna łamie reguły zakonne i wymyka się z pokoju. Przebiega pod ścianą, po schodach w górę, do biblioteki. Drzwi skrzypią. Trzeba uważać. Między regałami czeka już siostra Magdalena...
Byłe zakonnice nikomu nie opowiadają o swoim życiu. Nie występują w telewizji. Powiedzieć złe słowo na zakon, to stanąć samotnie przeciw Kościołowi. Nie mówią znajomym ani rodzinie, bo ludzie nic nie rozumieją. Dla ludzi świat jest prosty: odeszła, bo na pewno w jakimś księdzu się zakochała. W ciążę z biskupem zaszła. Jak one tam bez chłopa wytrzymują? Chyba w czystości nie żyją?
Byłe zakonnice nie mogą uwierzyć: O czym oni mówią? Jaki biskup? W zakonie walczy się o przetrwanie. Jaki ksiądz? Tam szuka się sensu, który dawno został zgubiony. Jak wytłumaczyć, że chodzi o coś zupełnie innego?

Rumunia, ósma dekada XX wieku. Siedemdziesięcioletnia Vica Delca postanawia wybrać się na miasto. Chce złożyć wizytę Ivonie Scarlat. Jeśli ją zastanie, może liczyć na pieniądze. Jeśli nie - poranek będzie stracony... Nim dojdzie do spotkania, Vica poddaje się fali wspomnień. Bukareszt 1916. Nad miastem zawisa zeppelin. W huku armat mieszkańcy miasta stają do walki o życie. Ci, którzy wyjdą z niej zwycięsko, już na zawsze zapamiętają tę sierpniową noc. Jedenastoletnia Vica zostanie sama z piątką młodszego rodzeństwa; troje dzieci wkrótce umrze.
W tym samym czasie stateczny profesor Stefan Mironescu zaangażuje się w politykę i uwikła w skomplikowane miłosne roszady...
Powieść Adameşteanu przedstawia gorzkie losy trzech rumuńskich pokoleń. Stracony poranek to jednak nie tylko panorama rumuńskiego społeczeństwa, ale też próba odpowiedzi na pytanie, jak nie zmarnować danego nam życia.

Bestsellerowy thriller, który szturmem podbił świat.ODLUDZIE. ŚNIEŻYCA.MAŁA DZIEWCZYNKA UWIĘZIONA W AUCIE.ZNIKĄD POMOCY.CO BYŚ ZROBIŁA?Darby jechała z uniwersytetu do domu, gdy rozszalała się burza śnieżna i uwięziła ją na odludziu. Najbliższą noc dziewczyna będzie musiała spędzić na postoju przy autostradzie z czterema obcymi osobami i bez zasięgu. Gdy rozgląda się po parkingu, przypadkowo odkrywa, że w jednym z aut uwięzione jest małe dziecko... Kto z przebywających na postoju jest porywaczem?Kim jest uwięziona dziewczynka?Jak można jej pomóc?

Nie wiesz, jak poradzić sobie w różnych sytuacjach: w domu, szkole, mieście albo na obozie czy wycieczce szkolnej? Jeśli tak, sięgnij po ten niezbędnik - znajdziesz w nim odpowiedzi na wiele nurtujących cię pytań.Z tej książki dowiesz się, jak przezwyciężyć tremę, skutecznie nauczyć się słówek z języka obcego, gdzie i jak szukać potrzebnych informacji, a także dlaczego czasami warto mówić "nie". Niezbędnik podpowie ci, jak zorganizować przyjęcie niespodziankę, zatrzeć ślady domowej katastrofy, opatrzyć skaleczenie, rozpalić ognisko i zbudować szałas, a także jak się nie zgubić w mieście, jak przetrwać wieczór w operze i jak rozmawiać z psem.A wszystko to podane w lekkiej formie, z zabawnymi ilustracjami, anegdotami i żartami.

W roku 2002 z pokładu promu kursującego między Rodby a Puttgarden znika młoda piękna parlamentarzystka, Merete Lynggaard. Nie ma żadnych świadków zdarzenia ani śladów zaginionej. Policja podejmuje zakrojone na szeroką skalę śledztwo, jednak bez rezultatów.
W roku 2007 zostaje utworzony Departamentu Q, specjalny wydział policji zajmujący się nierozwiązanymi sprawami sprzed lat. Na jego czele staje Carl Morck z kopenhaskiego Wydziału Zabójstw.
Morck wraz ze swoim tajemniczym arabskim asystentem Assadem przejmuje śledztwo w sprawie Merete i szybko orientuje się, że jej zniknięcie nie było nieszczęśliwym wypadkiem.
Czy kontrowersyjny policjant wraz z ekscentrycznym pomocnikiem zdołają zakończyć koszmar kobiety, nim sami padną ofiarą szaleńczego planu?

Ekranizacja wyróżniona 2 nagrodami i 11 nominacjami Duńskiej Akademii Filmowej! Przed dwoma dekadami brutalnie zamordowano brata i siostrę, uczęszczających do elitarnej szkoły z internatem. Jeden z podejrzanych - członek grupy uprzywilejowanych uczniów - przyznał się do winy i został skazany. Kiedy ta tajemnicza sprawa ląduje na biurku Morcka, więzień kończy właśnie odsiadkę. Carl Morck wraca z urlopu i zastaje swojego asystenta Assada pochylonego nad tą sprawą. Kilka poszlak i nowe dowody wystarczają, by Morck zaangażował się w śledztwo. Sprawa prowadzi śledczego do Kimmie, żyjącej na ulicy kobiety utrzymującej się z kradzieży. Kimmie osiągnęła mistrzostwo w unikaniu policji, ale teraz szuka jej ktoś jeszcze - kobieta skrywa bowiem sekrety, dla których pewni wpływowi ludzie gotowi są zabić. Choć zbrodnia wyglądała z początku na pozbawioną motywu, tajemnicza lista dołączona do akt sprawy z czasem coraz wyraźniej ujawnia pewną prawidłowość.

Szczęśliwe pary są nudne. Tak mówią, ale Sunny ma już dość atrakcji, jakich dostarcza jej narzeczony Mac Reilly, prywatny detektyw z Kalifornii. Teraz po raz kolejny odłożył ich ślub dla ważnego zlecenia. Sunny postanawia dać mu nauczkę i... leci do Paryża. Jak wiadomo, nie ma nic lepszego na sercowe kłopoty niż to bajkowe miasto. Zwłaszcza jeśli poznasz księcia z bajki i wyruszysz z nim w romantyczną podróż do Monte Carlo. Ale tam bajka się kończy. A Mac będzie musiał nie tylko odnaleźć Sunny i uratować ją przed niebezpieczeństwem, ale i przekonać, że jest dla niego najważniejsza...

Aleksijewicz jest mistrzynią w opisywaniu historii Związku Radzieckiego. Tym razem pisze nie tylko o Czarnobylu, ale także pasjonująco opowiada o ostatnich dekadach ZSRR. Historię układa z narracji ludzi, którzy w Czarnobylu toczyli śmiertelną walkę i mieli pozostać anonimowi. Aleksijewicz upomina się o nich i daje świadectwo o jednej z ostatnich wojen ZSRR: wojnie z atomem, nad którym radzieccy inżynierowie stracili kontrolę i który mógł zabić setki tysięcy ludzi w Europie.
(Małgorzata Nocuń, redaktorka dwumiesięcznika "Nowa Europa Wschodnia")

Przez kilkanaście lat znakomita reporterka Swietłana Aleksijewicz dokumentowała losy ludzi i zwierząt żyjących na ziemi skażonej po wybuchu elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Stworzyła do głębi wstrząsający obraz nie tylko samej tragedii (która najbardziej dotknęła Białoruś), lecz także istoty zwanej homo sovieticus: bezgranicznie oddanej państwu i lekceważącej siebie; bardziej przerażonej możliwą reakcją zwierzchnika niż promieniowaniem jądrowym; bezlitośnie wykorzystywanej przez moloch władzy i bezgranicznie wobec niej bezradnej. Jest to też książka o ogromnej miłości: miłości mężów i żon, ale też miłości człowieka do ziemi, na której się urodził. Ta książka to mistrzowsko skonstruowany pomnik ofiarom Czarnobyla; pomnik, przed którym powinien pokłonić się każdy z nas.
(Krystyna Kurczab-Redlich)

"Wojna nie ma w sobie nic z kobiety" była gotowa już w 1983 roku. Dwa lata przeleżała w wydawnictwie. Autorkę oskarżono o "pacyfizm, naturalizm oraz podważanie heroicznego obrazu kobiety radzieckiej". W okresie pieriestrojki książka prawie jednocześnie ukazywała się w odcinkach w czasopiśmie "Oktiabr" i "Roman-gazietie" oraz została wydana w dwóch wydawnictwach: Mastackaja Litieratura oraz Sowietskij Pisatiel. Łączny nakład wyniósł prawie dwa miliony egzemplarzy. Na podstawie książki powstał cykl filmów dokumentalnych, wyróżniony m.in. Srebrnym Gołębiem na Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych w Lipsku. Jegor Letow, założyciel i wokalista legendarnego rosyjskiego zespołu punk rockowego "Grażdanskaja Oborona", napisał piosenkę zainspirowaną książką Aleksijewicz."Kiedy mówią kobiety, nie ma albo prawie nie ma tego, o czym zwykle czytamy i słuchamy: jak jedni ludzie po bohatersku zabijali innych i zwyciężyli. Albo przegrali. Jaki mieli sprzęt, jakich generałów. Kobiety opowiadają inaczej i o czym innym. `Kobieca` wojna ma swoje własne barwy, zapachy, własne oświetlenie i przestrzeń uczuć. Własne słowa. Nie ma tam bohaterów i niesamowitych wyczynów, są po prostu ludzie, zajęci swoimi ludzkimi-nieludzkimi sprawami. I cierpią tam nie tylko ludzie, ale także ziemia, ptaki, drzewa. Wszyscy, którzy żyją razem z nami na tym świecie. Cierpią bez słów, a to jest jeszcze straszniejsze."fragment książki"To książka pasjonująca - i wstrząsająca. Wielka białoruska reporterka, Swietłana Akeksijewicz, jedna z najwybitniejszych dziennikarek Europy, na miarę Oriany Falacci, zapisała wojnę. kobiet. W drugiej wojnie światowej bowiem walczyły przeciw Niemcom hitlerowskim kobiety - rosyjskie, białoruskie, ukraińskie. Z bronią w ręku. Strzelając, rzucając granatami, wysadzając. Jako żołnierze pierwszej linii, jako zwiad, jako dywersantki. A więc - zabijając i same ginąc. W tej książce nie ma patetycznych komentarzy autorskich. Jest zapis opowieści tych kobiet, które przeżyły."Stefan Bratkowski"Księga Swietłany Aleksijewicz ma szanse nie tylko na rozgłos, ale i na lekturę uważną. Nie jest jedynie zbiorem wyznań i relacji o losach kobiet sowieckich, uczestniczących bezpośrednio w minionej wojnie, choć i to stanowi ewenement bez precedensu. Przez przytoczone w niej zwierzenia przebijają się co rusz świadectwa składające się na nieznany lub ukrywany obraz codzienności sowieckiej; są równie wymowne jak opisy przeżyć, cierpień i wojennych przygód relatorek".Prof. Jerzy Pomianowski"Swietłana Aleksijewicz uporczywie walczy o pamięć, pisze o wojnie, patrząc oczami kobiet, i nagle okazuje się, że takiej wojny nie znaliśmy - że `przed nami ukryty jest cały świat`. Przebija się przez mur stereotypów i niechęci, także ze strony samych bohaterek, i spisuje zapomniane historie. Historie, które muszą urodzić się na nowo".Sylwia Chutnik

Fascynująca historia niewiarygodnego awansu Marty Skowrońskiej, córki chłopa pańszczyźnianego z Inflant, która została pierwszą sprawującą realną władzę carycą Rosji. Towarzyszyła Piotrowi Wielkiemu w niezliczonych kampaniach wojennych i urodziła mu tuzin dzieci, godząc się z przedwczesną śmiercią większości z nich.