Irena Krzywicka (1899-1994) była bezkompromisową publicystką i pisarką, "pierwszą feministką", która w międzywojennej Polsce nie obawiała się mówić o sprawach dla kobiet ważnych, o sprawach intymnych. Jednocześnie była ozdobą salonów, otaczała ją fama skandalistki, a o jej romansie z Tadeuszem Boyem-Żeleńskim plotkowała cała stolica. Krzywicka oddała serce Boyowi, jednak największą jej miłością byli dwaj synowie. Wiele w życiu osiągnęła, wiele też straciła: wojna zabrała jej męża i przyjaciela, choroba - uwielbianego syna. Pracując nad książką, Agata Tuszyńska przeprowadziłą dziesiątki rozmów, odnalazła nie publikowane dotąd dokumenty, po czym stworzyła pasjonującą, chwilami dramatyczną biografię jednej z najbarwniejszych Polek w historii. Książkę o Krzywickiej - kobiecie, która była niepokorna i żyła intensywnie - czyta się jednym tchem jak najlepszą, wciągającą powieść.
UWAGI:
Wydanie 1 pt.: Długie życie gorszycielki : losy i świat Ireny Krzywickiej. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Już pierwsze - dalece niepełne - wydanie dzienników Żeromskiego było wielkim wydarzeniem literackim. Ówczesna krytyka okrzyknęła je "największą księgą namiętności w polskiej literaturze" i ocena ta jest nadal aktualna.Obecne wydanie jest obszernym wyborem, w którym pominięto tylko niektóre wątki (np. wczesnogimnazjalne próby literackie Żeromskiego lub passusy dotyczące jego udziału w studenckich sporach ideowych pozytywistów z socjalistami). "Księga..." zawiera natomiast opisy licznych miłości i romansów młodego pisarza, w większości przetworzone i wykorzystane później w najpiękniejszych fragmentach jego nowel, powieści i dramatów.Czyta się to jak jedną wielką opowieść o miłości, mającą jednak i ten walor, że przedstawia prawdziwe przeżycia konkretnych ludzi, opisane wybornym językiem, pełnym pasji, wrażliwości i humoru.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Lem. Życie nie z tej ziemi to pierwsza w Polsce biografia autora "Cyberiady". Korzystając z niepublikowanych dotąd źródeł, Orliński wyjaśnia duże i małe, poważne i zabawne tajemnice z życia pisarza. Jak Lem przeżył Holokaust? Czy kiedykolwiek uwierzył w komunizm? Dlaczego w 1945 roku porzucił intratną karierę spawacza? Jak się nauczył czytać po angielsku? Co sobie kupił za honorarium z "Obłoku Magellana"? O co chodziło w "Solaris" i dlaczego Andrzej Wajda w końcu jednak nie nakręcił ekranizacji? Jak korespondencyjna przyjaźń z Philipem K. Dickiem przerodziła się w nienawiść, w wyniku której Dick wysłał słynny donos na Lema do FBI? Co łączyło Lema z Karolem Wojtyłą? Czym się różniły pierwotne wersje "Fiaska", "Głosu Pana" i "Kataru" od tego, co Lem ostatecznie wysłał wydawcy? Na czym polegała współpraca Lema z opozycją demokratyczną? Jaką tajemnicę skrywa szopa na zapleczu domu pisarza? Gdzie i kiedy Lem spróbował narkotyków i jakie miał przy tym doznania? Ile waży jamnik rubensowski? Jak w PRL wyglądał zakup samochodu, domu, "New York Timesa", wejściówki na Kasprowy Wierch, stacyjki do fiata czy marcepanowego batonika? I co to właściwie jest sztamajza?
UWAGI:
Bibliografia na stronach 409-412. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Ponad sto lat temu lew Tołstoj potajemnie z domu. Znaleziono go niewiele później na małej stacji w miejscowości Astapowo. Umierał. Od tego czasu szczegóły jego ucieczki i śmierci geniusza obrosły mnóstwem mitów i legend.
Na wieść o agonii Tołstoja zjawili się dziennikarze: by na bieżąco relacjonować stan zdrowia :sumienia narodu". To, co miało być dla Tołstoja początkiem nowego życia jako pielgrzymującego ascety, stało się medialnym cyrkiem, w który włączyły się najważniejsze siły ówczesnej Rosji.
Paweł Basiński podstawie dokumentów i archiwaliów przedstawia żywą rekonstrukcję tego zdarzenia. Opisuje też trudne relacje Tołstoja z rodzina, zwłaszcza z żona, Sofią, sprawę wielokrotnie zmienianego testamentu, a także pokazuje, że nawet we współczesnej Rosji - podobnie jak wtedy, gdy żył, Lew Tołstoj jest niewygodny.
UWAGI:
Bibliogr. s. [615]-619.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Marek Hłasko ; wybrał, opracował i wstępem opatrzył Andrzej Czyżewski ; [tłumaczenie listów z angielskiego [>>] Joanna Preizner, tłumaczenie listu z niemieckiego Małgorzata Wolf].
Dramatyczna historia życia jednego z największych polskich pisarzy opowiedziana w listach. To więcej niż świadectwo. To fascynująca opowieść o miłości, przyjaźni, pisaniu i walce o własne miejsce w literaturze i świecie.
UWAGI:
Bibliogr. s. 579. Indeks. Częśc. tł. z ang. i niem.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Lektura korespondencji Stanisława Lema i Sławomira Mrożka jest dla czytelnika niezwykłym przeżyciem, spotykają się tu bowiem dwie wybitne i niepodobne do siebie osobowości pisarskie, które chcą owo spotkanie maksymalnie wykorzystać, aby spojrzeć na siebie z innej strony, cudzymi oczyma.
Pisarzy połączył jednak nie tylko wspólny fach, ale i jedna pasja - samochody: nie przypadkiem przeszli na ty, kiedy Mrożek nabył samochód marki P-70, protoplastę późniejszego trabanta.
Obydwaj należeli do wąskiej, nawet w skali całego globu, wspólnoty ludzi o wybitnej inteligencji i krytycyzmie, co ujawniło się w wymienianych czasem sądach na temat światowej literatury czy myśli społecznej. (...)
Korespondencja dwóch świetnych pisarzy jest cennym dokumentem nie tylko intelektualnej przyjaźni, nie tylko też przynosi wiadomości z ich warsztatów twórczych w latach, kiedy pracowali najbardziej efektywnie. Jest dokumentem epoki w całym jej nieposkładaniu: wielkość towarzyszy tu głupstwu, intelektualna błyskotliwość - absurdom codzienności, osobiste wyznania - nieuniknionym przemilczeniom, którym patronują czujne służby specjalne. (ze wstępu Jerzego Jarzębskiego)
UWAGI:
Indeks. Tekst częśc. tł. z ang., fr.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Simone de Beauvoir napisała w ciągu siedemnastu lat ponad trzysta listów do mieszkającego w Chicago amerykańskiego pisarza Nelsona Algrena. Był on obok Jeana Paula Sartre`a jednym z najważniejszych mężczyzn jej życia. Są to listy kobiety zakochanej, pełne miłosnych wyznań, które jednak nie znudzą nawet stroniących od nadmiaru sentymentalizmu czytelników. W listach tych obserwujemy wahania nastrojów, od euforycznego szczęścia do głębokiej chandry, ale uczuciem dominującym jest niezwykła radość życia. Autorka wielokrotnie powtarza, że nie potrafi pogodzić się z nieuchronnością śmierci: "Namiętnie kocham życie, nienawidzę myśli, że będę musiała umrzeć. A poza tym jestem strasznie zachłanna, chcę od życia wszystkiego, być kobietą, ale i mężczyzną, mieć wielu przyjaciół, ale i być sama, bardzo dużo pracować, pisać dobre książki, ale i podróżować, bawić się, być egoistką, ale i aniołem dobroci...".
UWAGI:
Tytuł przekładu francuskiego: Lettres a Nelson Algren : un amour transatlantique 1947-1964, 1997.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wybór i komentarze Boel Westin i Helen Svensson Listy od Tove Jansson to wybór listów do ludzi, z którymi pisarka była przez lata blisko związana. To długie, rozciągnięte w czasie korespondencje, obejmujące okres od lat trzydziestych do osiemdziesiątych. Pierwsze listy pochodzą z okresu studiów szesnastoletniej Tove w Sztokholmie. Niezliczone listy do rodziny, w szczególności do ukochanej matki Ham, pokazuję.silną więź z rodziną, na dobre i na złe. To duża i ważna korespondencja z Evą Konikoffą, wierną przyjaciółką, za którą Tove, po jej emigracji do Ameryki w 1941 roku, bardzo tęskniła. Tove pisze do niej intensywne, żywe "rozmowy", jak sama nazywa te listy, w formie bliskiej dziennikowi - o codzienności i strachu w czasie wojny, o sztuce i miłości, o pragnieniu i obowiązku, o porażkach i nadziei. W tych listach buduje się także obraz pracy nad Muminkami, w jej różnych formach i fazach. Z kolei dziennikarz, polityk i filozof Atos Wirtanen był ważną postacią w życiu Tove od 1942 roku; korespondencja z nim trwała wiele lat, mimo że nigdy nie doszło do planowanego małżeństwa. Listy do Vivici Bandler rzucają zaś światło na ich szalony, krótki i intensywny romans oraz na długą przyjaźń, w której później pozostały. Wierną przyjaciółką Tove stała się Maya Vanni, która wyszła za mąż za nastoletnią miłość Tove, malarza Sama Vanni. Listy do niej Tove pisała od lat pięćdziesiątych do osiemdziesiątych; powracają w nich malownicze raporty z wysp Bredskär i Klovharun, gdzie pisarka spędzała każde lato. Do artystki Tuulikki Pietilä, która stała się życiową partnerką Tove, Jansson pisze przy każdym ich rozstaniu; o wszystkim, co się dzieje, o małych i dużych sprawach; jest to rodzaj pieśni nad pieśniami. Przeczytamy również listy do wydawcy. Ake Runnquist pojawił się w życiu artystki dość późno, ale stał się ważnym partnerem rozmów od momentu wydania pierwszego zbioru opowiadań Lyssnerskan w wydawnictwie Bonnier.
UWAGI:
Bibliografia strony 456-459.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
