Nie zabijajcie Julietty, to kolejny tom wierszy, który wyprzedza poprzednie; nie mieści się w okowach ciasnych realiów, zaskakujących ograniczeniami, wymyka się spod uładzenia twórczego; protestuje przeciwko temu, co próbuje być normą poprzez akceptację absurdów; tu groteska jedynie, jako zabieg literacki, próbuje bronić myśli awanturujących się z autorką, która z kolei broni tezy, że im bardziej nielogicznie, tym bardziej skutecznie; wystarczy się rozejrzeć; im większy absurd, tym bardziej działa...
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Lekturę tomu, który wydaje się zarówno poetyckim diariuszem, jak wirydarzem i "ogrodem nieplewionym", może warto rozpocząć od środka, by wydobyć zamieszany w różnorodną materię słowną trzyzdaniowy aforyzm. Brzmi on jak manifest, więc niech posłuży za wykładnię kompozycji hybrydycznego zbioru: "Proza dociera do granicy języka i zawraca. Poezja zaczyna się od próby wyjścia poza wszelkie granice. Za granicą języka polskiego żyje wiele nieznanych polskich języków obcych".Autor przekracza tę granicę w różnych miejscach i na różne sposoby. Podąża naraz w kilku na pozór wykluczających się kierunkach, zagarniając oddalone od siebie obszary poezji: od fraszki do poważnej refleksji filozoficznej, od ekstatycznej idylli po ludyczną rymowankę, od prozy poetyckiej i aforyzmu (który uważam za kwintesencję poetyckości) po wywodzące się z tradycji francuskiej wirtuozowskie vilanelle i przejęte z poezji wschodniej rubajaty.z posłowia Piotra Michałowskiego
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
