Zofia Nałkowska, jedna z najwybitniejszych polskich pisarek XX wieku, a przy tym dumna, mądra i odważna kobieta. Hanna Kirchner poświęciła kilkadziesiąt lat na studiowanie jej życia i twórczości, dzięki czemu mogła powstać ta głęboka, wielowymiarowa biografia.
Nałkowska została ukazana przede wszystkim jako pisarka - poznajemy dzieje jej najwcześniejszych literackich prób i fascynacji, uniesienia i upadki towarzyszące pierwszym pisarskim sukcesom i porażkom, wreszcie przyglądamy się, jak zmaga się z materią słowa jako dojrzała, wybitna artystka. Ale bohaterka występuje także w relacji z innymi ludźmi i w konfrontacji z realiami swoich czasów - jako córka niezwykłego Wacława Nałkowskiego (który miał ogromny wpływ na kształtowanie się jej osobowości), żona Leona Rygiera i generała Jana Tomasza Jura-Gorzechowskiego, bywalczyni salonów swobodnie poruszająca się wśród elit politycznych i kulturalnych zarówno II Rzeczypospolitej, jak i Polski lat 1945-1954, a także jako członkini Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce.
Ta książka pozwala nam zobaczyć w Zofii Nałkowskiej, autorkę utworów wciąż aktualnych, choć wiele spośród stawianych przez nią pytań domaga się dzisiaj nowych odpowiedzi.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Agata Tuszyńska sięgnęła w niebanalny, nowy dla siebie sposób, do mało znanego wątku z życia Schulza. Do jego związku z drohobycką pięknością, nauczycielką Józefiną Szelińską, jedyną kobietą, którą nazywał narzeczoną. Jedyną, do której napisał ponad 200 listów (wszystkie zaginęły), tą, której zadedykował Sanatorium pod Klepsydrą i z którą planował przyszłe życie. Niewiele z tych planów wyszło, niewiele zostało po nich śladów. Bruno, przywiązany do swoich krajobrazów, stylu bycia, pisarskiej samotności, nie znalazł w sobie dość siły, by zostać mężem Juny. Tak jakby Artysta pokonał w nim Mężczyznę. Muza przeżyła Artystę. Żyła po wojnie skromnie, unikała świata literackiego, pozostawała jednak ciągle wierna pamięci Brunona. Przez ponad pół wieku była świadkiem narastania jego pośmiertnej sławy. O tej wierności i o tej sławie jest książka Agaty Tuszyńskiej. Wysmakowana i różnorodna jak apokryf - język dokumentu łączy się tu z literacką fikcją, fakty z fabularnymi domysłami. Mówi o historii Juny i Brunona najwięcej, ile w tej chwili możliwe. Skoro zdani jesteśmy tylko na ślady w czyjejś pamięci, na strzępki wspomnień, urywki listów...
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Agata Tuszyńska sięgnęła w niebanalny, nowy dla siebie sposób, do mało znanego wątku z życia Schulza. Do jego związku z drohobycką pięknością, nauczycielką Józefiną Szelińską, jedyną kobietą, którą nazywał narzeczoną. Jedyną, do której napisał ponad 200 listów (wszystkie zaginęły), tą, której zadedykował Sanatorium pod Klepsydrą i z którą planował przyszłe życie. Niewiele z tych planów wyszło, niewiele zostało po nich śladów. Bruno, przywiązany do swoich krajobrazów, stylu bycia, pisarskiej samotności, nie znalazł w sobie dość siły, by zostać mężem Juny. Tak jakby Artysta pokonał w nim Mężczyznę. Muza przeżyła Artystę. Żyła po wojnie skromnie, unikała świata literackiego, pozostawała jednak ciągle wierna pamięci Brunona. Przez ponad pół wieku była świadkiem narastania jego pośmiertnej sławy. O tej wierności i o tej sławie jest książka Agaty Tuszyńskiej. Wysmakowana i różnorodna jak apokryf - język dokumentu łączy się tu z literacką fikcją, fakty z fabularnymi domysłami. Mówi o historii Juny i Brunona najwięcej, ile w tej chwili możliwe. Skoro zdani jesteśmy tylko na ślady w czyjejś pamięci, na strzępki wspomnień, urywki listów...
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dotąd niepublikowana, napisana na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, powieść Agnieszki Osieckiej. Jak zawsze osobista, jak nigdy aktualna. Jakby celowo miała się ukazać właśnie dziś. Fascynująca podróż śladami nieprzystosowanej do życia, antysystemowej, anarchicznej, a przede wszystkim żywiołowej (rzecznej, dorzecznej i niedorzecznej) bohaterki. Marta mieszka w Cambridge w USA, realizuje się w pracy, nauce, poznaje ciekawych ludzi, sporo czasu spędza też nad rzeką, którą uwielbia. Z pozoru uosabia współczesną studentkę. Jednak nie - jest żebraczką i pamiętnikarką, która wyobraźnią tworzy własną ziemię niczyją, cokolwiek nierealną. Okalające Boston Rzeka Karola oraz tytułowa rzeka Neponset to naturalne granice jej osobliwego rezerwatu. To tu bohaterka Osieckiej nabawi się tej choroby, która potem naznaczy Elżbietę z Białej bluzki. Marta kocha i nie jest kochana. Każdego dnia świat bombarduje ją wrażeniami i omamami, daje się jej we znaki. A ona - pozbawiona dystansu - grzęźnie, spala się, zatraca.
UWAGI:
Niepublikowana dotąd powieść, preludium do Białej bluzki.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Poruszająca, ciepła i pełna humoru, to znów smutna i pełna gorzkich refleksji opowieść sięga 1939 roku i pierwszych wspomnień z dzieciństwa autorki, przerwanego wybuchem wojny, i prowadzi przez jej młodość w czasach stalinizmu i pracę dziennikarki w PRL-u aż po XXI wiek. Na kartach książki pojawia się wielu znajomych i przyjaciół rodziny Gałczyńskich - znanych postaci ze świata kultury. Nie brakuje tu anegdot, ale i dramatów ludzi, którym przyszło żyć w państwie totalitarnym.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
