Przypadki nie istnieją! Aurélie Bredin, która po śmierci ojca przejęła restaurację Le Temps des Cerises, jest o tym święcie przekonana. W ten brzemienny w skutkach listopadowy poniedziałek, kiedy Aurélie jest tak nieszczęśliwa jak jeszcze nigdy wcześniej, wpada jej w oko w księgarni powieść pod tytułem Sekretne składniki miłości. Zdziwiona natyka się w niej na zdanie nawiązujące do jej własnej restauracji.

Po lekturze Aurélie nagle odzyskuje wolę życia. Ma nowa pasję: chce poznać autora książki, który jak wierzy, uratował jej życie. Chce mu podziękować i zaprosić go do swojej uroczej restauracji, najwyraźniej już mu znanej. Jednak próba nawiązania kontaktu z wyjątkowo nieśmiałym, angielskim pisarzem za pośrednictwem francuskiego wydawnictwa, okazuje się bardzo trudnym, ba, prawie niemożliwym przedsięwzięciem. Aurélie tak łatwo się nie poddaje, jednak kiedy pewnego dnia znajduje w swojej skrzynce pocztowej wiadomość od tajemniczego autora, dochodzi do zupełnie innego spotkania, niż to sobie wyobrażała.

W małym paryskim kinie nagle spełniają się marzenia...
Alain Bonnard, właściciel Cinema Paradis w Paryżu jest romantykiem: chciałby pokazywać inspirujące filmy dla marzycieli i lubi ludzi przychodzących do jego kina. W szczególności czarującą kobietę w czerwonym płaszczu, która zjawia się co środa o zawsze siada w siedemnastym rzędzie.
Pewnego wieczoru Alain zbiera się na odwagę i zaprasza piękną nieznajomą na kolację. Po tym spotkaniu jest przekonany, że czeka go cudowny romans. Jednak dzieje się coś, co przewraca mu życie do góry nogami: w jego kinie mają być kręcone zdjęcia do najnowszego filmu Allana Wooda Czułe wspomnienia o Paryżu . Nagle niedochodowe studyjne kino i jego właściciel znajdują się w centrum zainteresowania, a sala co wieczór jest wypełniona po brzegi.
Tymczasem kobieta w czerwonym płaszczu, o której Alain tak mało wie, jakby zapadła sie pod ziemię. Młody mężczyzna rozpoczyna poszukiwania i przeżywa historię, jakiej nie wymyśliłby najlepszy scenarzysta filmowy...

Hélene miała trzydzieści trzy lata, gdy zmarła. Julien, jej mąż, przyrzekł, że po jej śmierci napisze do niej trzydzieści trzy listy - po jednym za każdy rok jej życia. Dotrzymał słowa.
Pisał żonie o ich synu Arturze, o tym, jak sobie bez niej radzi, o swojej rozpaczy i niegasnącej miłości. Każdy list chował w skrytce na cmentarzu Montmartre. Po pewnym czasie odczuł, że ten rytuał daje mu pocieszenie.
Pewnego dnia listy zniknęły, a na ich miejscu Julien znalazł małe kamienne serce...
Czy jego zranioną duszę zdoła ktoś wyleczyć?