Jedyna ocalała z rodzinnej tragedii. Czy nie lepiej byłoby zginąć razem z bliskimi? Bo horror nie skończył się wraz z ich śmiercią.

Cztery ofiary śmiertelne, jedna w stanie krytycznym. Policja, wezwana na miejsce zbrodni w spokojnej dzielnicy Bostonu, zastaje zwłoki kobiety i trójki dzieci zadźganych nożem. A ciężko ranny mężczyzna w śpiączce trafia do szpitala. Wszystko wskazuje na to, że załamany utratą pracy, zabił żonę i dzieci, a potem próbował popełnić samobójstwo.

Wkrótce w innej dzielnicy dochodzi do podobnej zbrodni. Na pierwszy rzut oka te dwie sprawy nie mają ze sobą nic wspólnego. Mimo to prowadząca oba śledztwa detektyw D.D. Warren uparcie twierdzi, że coś je łączy.

Jak zwykle się myli. Tropy prowadzą do jednego z bostońskich szpitali, w którym zaczynają się dziać bardzo dziwne rzeczy. Dla pracującej na oddziale psychiatrii dziecięcej Danielle Burton, która przed laty przeżyła rodzinną tragedię, koszmar zaczyna się od nowa.

A D.D. Warren staje wobec odpowiedzi na pytanie: czy dzieci są zdolne do zbrodni?

Przez całe życie Elizabeth pragnęła dwóch rzeczy - męża Włocha i gromadki bambini z kruczoczarnymi włosami i rumianymi policzkami. Pierwsze już odhaczyła, wychodząc za mąż za Roberta, seksownego przystojniaka o ciemnej karnacji, drugie natomiast okazuje się być znacznie trudniejsze, niż przypuszczała.Kiedy Robert traci pracę i para postanawia przeprowadzić się do Włoch i zająć rodzinnym interesem, Elizabeth nabiera nadziei, że zmiana stylu życia pomoże jej się zrelaksować i pozwoli wreszcie zajść w ciążę. Problem tylko w tym, że, niezależnie od tego, ile lodów zjada na skąpanej słońcem piazza, ciężko jest jej się zrelaksować, gdy przebiegła teściowa (prawdziwa wiedźma!) robi wszystko, żeby zniszczyć jej małżeństwo. Dodatkowo sytuację pogarsza bariera językowa, a także śliczna była dziewczyna Roberta, mieszkająca tuż za rogiem...