Umberto Eco zastanawia się nad różnicami między pisarstwem powieściowym i niepowieściowym - z powagą, ale też z poczuciem humoru, błyskotliwie porusza się po ich pograniczu. Dobre pisarstwo niepowieściowe, uważa, ma w sobie kunszt kryminału, a sprawny powieściopisarz, obserwując, poszukując, tworzy bogate w konkret światy. Wprowadzając nas w swoją metodę twórczą, Eco ujawnia, jak projektuje królestwa fikcji. U źródła leży obraz, potem wybiera czas, miejsce i środek wyrazu - tworzy opowieści, które przemawiają zarówno do elitarnego, jak i do masowego czytelnika. Przenikanie się rzeczywistości i fikcji rozciąga na mieszkańców światów wymyślonych. Dlaczego los bohaterów powieściowych wzrusza nas do łez? W jakim sensie "istnieją" Anna Karenina, Gregor Samsa i Leopold Bloom?
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Podróż drogą trzech wielkich religii. Książka ta - skierowana do wszystkich którzy w kwestii bibliojnej podchodzą z otwartym sercem i otwartym umysłem - poświęcona jest wspólnej historii trzech religii monoteistycznych: judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. W trakcie historycznego rozwoju wykształciły one więcej cech wspólnych niż nam się na ogół wydaje lub też chcieliby nas o tym przekonać fundamentaliści. Głównym przedmiotem zainteresowania autora jest historia, a nie teologia. Wspólne korzenie to książka napisana przez archeologa na podstawie fascynujących materiałów, jakich w ostatnich 25 latach dostarczyły naukowe badania biblijne i archeologiczne. Jej funcamentem jest głębokie i niepodważalne przekonanie, że w gruncie rzeczy wszyscy jesteśmy dziećmi Abrahama.
Potwory to studium okrucieństwa i niegodziwości w historii ludzkości, fascynująca kronika występnych czynów człowieka, lekcja na temat dobra i zła. Simon Sebag Montefiore ukazuje portrety 101 najbardziej mrocznych postaci w dziejach. Wszystkie lubowały się w brutalności i okrucieństwie, pragnęły nieograniczonej władzy, czerpały przyjemność z zadawania bólu i cierpienia, miały w pogardzie ludzkie życie. Neron i Czyngis-chan, Lukrecja Borgia i Elżbieta Batory, Lenin i Himmler, Kuba Rozpruwacz, Charles Manson i Pablo Escobar do dziś cieszą się ponurą sławą. Sułtan Selim I Groźny ujawnia sekret osmańskiej metody mordowania władców, "krwawa" Maria przywołuje wspomnienie heretyków palonych na stosach; razem z Leopoldem II podróżujemy do "jądra ciemności", którym było Kongo Belgijskie; Papa Doc z Haiti zapoznaje nas z naturą wudu.
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Czy przeżycia z pogranicza śmierci stanowią rzeczywiście dowód na istnienie życia po śmierci? Raymond A. Moody uważa, że NIE. Dr Moody wydaną przed kilkunastu laty książką Życie po życiu pragnął zwrócić uwagę opinii publicznej oraz naukowców na fenomen zjawiska, jakim są przeżycia z pogranicza śmierci. Książka zyskała rozgłos i poczytność, lecz została niewłaściwie zinterpretowana przez różne środowiska opiniotwórcze. W Kto się śmieje ostatni dr Moody w dowcipny sposób dowodzi, że nauka wciąż zbyt mało wie o wszechświecie, by móc oceniać, co się w nim tak naprawdę dzieje. W trakcie swoich badań dr Moody odkrył zupełnie nowe zjawisko nazywane przez niego "empatycznym przeżyciem z pogranicza śmierci" - doświadczenie dzielone przez kogoś, kto sam nie umiera, lecz jedynie łączy się emocjonalnie z osobą umierającą. Z pewnością wiele pozostaje wciąż jeszcze do odkrycia na tym polu. Jaką receptę daje Raymond A. Moody spragnionym poznania faktów czytelnikom? Rozchmurzcie się! Nikt bowiem nie wie, kto się śmieje ostatni. Przedmowę napisał Neale Donald Wealsch, autor znanej w Polsce książki Rozmowy z Bogiem.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
