To zapis trzytygodniowej podróży konnej wzdłuż Via Francigena. Na kartach tego swoistego dziennika odżywają nie tylko przeżycia związane z miejscami kultu, którymi usiany jest ten szlak, ale również to poczucie pokoju i głębi, ten intymny kontakt z ciszą, te spotkania z ludźmi, te momenty pobudzające do refleksji i szukania duchowości, jakich Andrea Bocelli wraz z żoną Veronicą Berti mogli doświadczyć na własnej skórze podczas pielgrzymki prowadzącej od placu Świętego Piotra w Rzymie do Lajatico, miejscowości, w której rodzina Bocellich żyje od pokoleń. Opowiadanie to staje się metaforą życia jako ciągłego poszukiwania istotnych wartości, które często bywają zagłuszane codziennym zgiełkiem: związku z przyrodą, relacji z bliskimi nam osobami, nieustannego dialogu z samymi sobą i z Bogiem, drobnych, niekiedy tylko ledwie dostrzegalnych śladów i świadectw, jakie pozostawili nam nasi poprzednicy, a także tych, które my chcemy przekazać przyszłym pokoleniom. To nie wszystko. Opowiadanie często przeradza się w refleksję nad całym życiem, odwołując się do anegdot i wspomnień związanych z wyjątkową, inspirującą i pouczającą osobistą drogą tego wspaniałego reprezentanta Włoch na świecie. Artysta zastanawia się nad sensem, jaki miała dla niego muzyka, nad trudnościami, jakie życie przed nim stawiało, a także nad wartością dokonanych przez siebie wyborów i osiągniętych celów. Publikacja jest prawdziwą perłą nie tylko dla wielbicieli talentu Andrei Bocellego, lecz dla każdego, kto pragnie zastanowić się nad sensem życia i zanurzyć w urzekającym pięknie toskańskich krajobrazów.

Mediolan. Elena i Vanni to młodzi małżonkowie, skupieni na rozwijaniu swej zawodowej kariery. Jednakże ich codzienność odmieniają wydarzenia związane z ich siedmioletnim synem. Kiedy Massimo zaczyna mieć problemy ze zdrowiem, wszystko traci sens, rozpada się też relacja małżonków. Chłopiec choruje na raka mózgu - lekarze są bezradni. To właśnie w tym momencie w życiu zdawałoby się samotnie zmagającej się z losem Eleny pojawia się niezwykła kobieta o imieniu Maria, aby dyskretnie zmienić jej teraźniejszość i przyszłość. Stają się przyjaciółkami. Maria ma niezwykle pozytywny wpływ na wszystkich, którzy ją napotykają. Ale Elena nie przestaje siebie pytać: Kim tak naprawdę jest ta Maria? Świętą, wróżką, czarownicą? A może.? Mieszkałam w niespokojnych miejscach, nawet niebezpiecznych.Miałam syna, niech ci wystarczy wiedzieć, że działał, by tak rzec, na polu społecznym.Pomagał ludziom, poświęcał się, wiedział, jak to robić...