Tadeusz Wittlin (1909-1998) ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim; od 1931 roku był współpracownikiem, a następnie zastępcą redaktora naczelnego tygodnika satyrycznego "Cyrulik Warszawski",gdzie zamieszczał teksty pod pseudonimem "Tadzio - Tadzio". Zadebiutował w 1929 roku tomem poetyckim Trasa na Parnas. Był członkiem angielskiego i amerykańskiego PEN - Clubu. Tadeusz Wittlin poświęcił kilka książek barwnym postaciom Warszawy, jak np.: Ostatnia cyganeria; "Pieśniarka Warszawy - Hanka Ordonówna i jej świat"; Nad szarej Wisły brzegiem, "Szabla i koń - Gawęda o Wieniawie".
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Pieśniarka Warszawy to barwna opowieść biograficzna napisana przez człowieka, który znał Ordonkę osobiście. Opisał jej losy opierając się na wspomnieniach artystki, relacjach ludzi z jej otoczenia i własnych spostrzeżeniach wyniesionych ze spotkań z nią.Książka oddaje znakomicie atmosferę czasów, w których żyła i występowała na scenach warszawskich teatrów i kabaretów: niepowtarzalny klimat stolicy Dwudziestolecia, oraz dramaty wojenne i okupacyjne w dziejach miasta. Podaje nie tylko wiele nieznanych dotąd faktów z życia aktorki, ale także opowiada o losach calego artystycznego środowiska ówczesnej Warszawy, np. Osterwy, Járosyego, Sarneckiego. Kreśli sylwetkę obdarzonej niezwykłym talentem kobiety uwielbianej przez miliony, a zarazem zagubionej i uciekającej przed samotnością.
UWAGI:
Na podst.: Londyn : Polska Fundacja Kulturalna, 1985. Dyskogr. i filmogr. H. Ordonówny s. 362-366. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Szabla i koń to opowieść o życiu gen. Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego - szwoleżera i adiutanta Marszałka Piłsudskiego, a później ambasadora RP w Rzymie; jak przedstawia go sam Wittlin: "świetnego żołnierza-zawadiaki, poety, doktora medycyny, artysty malarza, cygana i romantyka z epoki Młodej Polski, kpiarza, pięknoducha, dyplomaty i donżuana, lecz przede wszystkim nieskazitelnego patrioty". Zabawne przygody i tragiczne wydarzenia wiodły Wieniawę z lwowskich szkół przez artystyczny Paryż do międzywojennej Warszawy, a stamtąd na placówkę we Włoszech Mussoliniego i wreszcie do Nowego Jorku - zawsze w doborowym towarzystwie. Niezwykłość opisywanej postaci, klimat tamtych czasów i miejsc oraz lekkość stylu czynią lekturę Gawędy o Wieniawie czystą przyjemnością
UWAGI:
Bibliografia strony 395-[399]. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni