Chloe codziennie w drodze do szkoły przejeżdża obo siedzącego na parkowej ławce bezdomnego człowieka. Mijają go wszyscy i z pobłażliwą pogardą nazywają Panem Smrodkiem. Wrósł w krajobraz jak jemioła w gałęzie drzewa. Dziewczynka ma wielką ochotę poznać historię jego życia. Ale musiałaby się do niego odezwać. Nie, chyba nie powinna. Mama będzie niezadowolona. A gdyby tak poprosić, żeby zamieszkał w szopie, która stoi w ogródku? O, wtedy byłoby dużo czasu na rozmowę...