Autor nie zamierza z nikim polemizować ani też niczego udowadniać. Odnosi się do spraw, z którymi się zetknął i utrwalił swoje przemyślenia na temat wydarzeń, które go niepokoją i bulwersują. W połowie lat siedemdziesiątych zajmował stanowisko Naczelnika Wydziału II Komendy Stołecznej w Warszawie. Był wówczas najmłodszym naczelnikiem "dwójki" w kraju. Przepracował w resorcie MSW wiele lat, od pierwszego dnia zajmując się problematyką kontrwywiadowczą. Teraz dowiaduje się, że działał w organizacji przestępczej i jest obywatelem drugiej kategorii. Czuje się "ściganą zwierzyną" wyjętą spod prawa.Jego spowiedź jest pełna poglądów na wydarzenia współczesne i z przeszłości. Wiedzę czerpał z własnych doświadczeń, informacji z internetu, książek i filmu dokumentalnego. Nie jest w stanie zagwarantować wiarygodności tych informacji, ale nie znalazł jakiejkolwiek polemiki z nimi.

Moja skromna poezja jest zapisem emocji z różnych okresów życia. Zaplątanego kłębka suk­cesów i porażek, szczęścia i bólu. Tego, co mi teraz i kiedyś w duszy grało.Miłości i tęsknoty do niej. Takiej na chwilę i takiej na za­wsze. Bo jak lepiej można wyrazić siebie, jeśli nie przez te kilka naprędce skreślonych słów o mocy dla piszącego nie­skończonej?(fragment "Zamiast wstępu")Tomasz Karol Pawlikowski - absolwent paru fakultetów. Psycholog, menedżer, coach, artysta. Od 30 lat zarządza agencjami reklamowymi, w wolnym czasie uprawia intensywnie sport, rzeźbi, maluje, a czasem sięga do poezji -tej najbardziej intymnej formy przekazu.