Czy są w Polsce ludzie, którzy działają ponad prawem? Kolejna publikacja Doroty Kani - dziennikarki śledczej i autorki bestsellerowych książek Cień Tajnych Służb oraz Resortowe Dzieci - zawiera wiele sensacyjnych materiałów, które rzucają nowe światło na zakulisową działalność tajnych służb.
Czytelnik znajdzie tu dokumenty dotyczące nieznanych operacji tajnych służb, w które zamieszani byli ludzie, którzy zginęli w dziwnych okolicznościach lub zostali zamordowani, a sprawców nie ustalono. Na kartach książki pojawiają się m.in.: nieznane wcześniej dokumenty dotyczące zamordowanego przez SB księdza Sylwestra Zycha; Walerian Pańko, prezes NIK, który zaraz po tym, gdy wyszła na jaw afera FOZZ, zginął w wypadku samochodowym; opis niespotykanych zdarzeń, które przytrafiły się ludziom ujawniającym aferę FOZZ; gen. Jerzy Fonkowicz, funkcjonariusz Informacji Wojskowej (później LWP), bliski współpracownik Jaroszewicza, który zginął w bardzo podobny sposób; Tadeusz Steć, przewodnik sudecki, zamordowany przez nieznanych sprawców.

Publicystka od lat zajmuje się lustracją oraz służbami specjalnymi - te dziedziny stały się tematem jej publikacji. Ujawniła wiele nieznanych powiązań świata biznesu i polityki ze służbami specjalnymi.

Książka jest zapisem losów polskich dzieci, które w czasie II wojny światowej padły ofiarą zaplanowanej już w 1938 roku przez Reichsführera-SS Heinricha Himmlera akcji rabunku i bezwzględnej germanizacji.
Uprowadzane przemocą i często z użyciem podstępu były kierowane na badania, a następnie do specjalnych ośrodków. Tam niszczono ich oryginalne metryki urodzenia i zastępowano je nowymi, zmieniano nazwiska na niemieckie, a także dokonywano wstępnej germanizacji.
Selekcji dokonywali niemieccy lekarze. Mierzyli rozstaw oczu i wielkość nosa, badali kształt czaszki. Sprawdzali, czy cechy fizyczne i osobowe kwalifikują je do "rasy panów". Dzieci, które nie spełniały oczekiwań, były odsyłane lub "likwidowane".
Zacierano wszelkie ślady pochodzenia. Nazistowscy urzędnicy czynili to tak skutecznie, że dziesiątki tysięcy ofiar zbrodniczej polityki nigdy nie odkryły swojej prawdziwej tożsamości.
Według szacunków, w czasie okupacji około 200 tys. polskich dzieci padło ofiarą tej akcji, uznanej przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze za zbrodnię ludobójstwa. Z tej liczby udało się odnaleźć po wojnie zaledwie 30 tys. osób. Również konferencja UNESCO z 1948 w Szwajcarii uznała proceder rabunku i eksterminacji dzieci za zbrodnię przeciwko ludzkości.
Dzieci, które przeżyły, opowiadają po latach swoje historie: jak odkrywały prawdę? jaki to miało wpływ na ich dorosłe życie? Czy odnalazły swoje rodziny? Książka porusza wiele nieznanych dotąd wątków, jak choćby losy zrabowanych dzieci polskich robotnic wywiezionych do Niemiec. Pozwala tez spojrzeć na poszczególne opowieści z perspektywy psychologicznej i historycznej.

Zamach na prawdę odsłania nieznane kulisy największej w historii Polski katastrofy lotniczej oraz śledztwa w tej sprawie. Małgorzata Wassermann w rozmowie z Bogdanem Rymanowskim ujawnia szczegóły przesłuchania w Moskwie, w czasie którego doszło do próby zwerbowania jej przez agentkę rosyjskich służb. Córka posła, który zginął w katastrofie, od pięciu lat z wielką determinacją walczy o prawdę o tym, co wydarzyło się 10 kwietnia 2010 roku. W książce przedstawia najbardziej prawdopodobny przebieg dramatu, obnaża zaniechania rządu Donalda Tuska i niekompetencję prokuratury.