Któregoś wieczoru usiadłem sam w domu i na kartce zacząłem pisać, na czym zależy mi w życiu. Sam przed sobą przyznałem, że tak naprawdę chciłąbym być szczęśliwy i dzielić sie tym szczęściem z ludźmi. Zrozumiałem wtedy, że juz nie chcę nic osiągnąć za wszelką cenę. Dosyć mam walenia głowa w mur. W końcu to zrouzmiałem. Chcę żyć, nie przeżyć, postanowiłem tamtego wieczoru. I chyba już mamy motto do książki o niezbyt wyrośniętym żydowskim geju z Kielc, który, oglądając przed laty teledyski Madonny, ubzdurał sobie, że tak, jak ona będzie kiedyś zmieniał świat.
[Michał Piróg]