Autorka, wybitny historyk sztuki, długoletni pracownik Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk 2001. Znana z nie tylko z rzetelnego warsztatu naukowego, ale również z talentu erudycyjnego, kilka lat temu napisała nową monografię Józefa Chełmońskiego.Aleksandra Melbechowska-Luty opowiada w niej barwnie i ze swadą o kolejach trudnego życia wielkiego artysty i omawia jego sztukę. Przedstawia jego dzieło na szeroko zarysowanym tle osiągnięć środowiska artystycznego Warszawy, następnie kolonii polskiej w Monachium lat 70. XIX w., jak też rodaków przewijających się przez Paryż lat 80. Podkreśla podobieństwa, punktuje różnice.Poddaje wnikliwej analizie dzieła malarskie Chełmońskiego, zwracając uwagę na wątki ikonograficzne i warsztat malarza. Umiejętnie wplata cytaty zarówno z ówczesnej krytyki, jak i późniejszych omówień twórczości. Ubarwia swoje wywody przywołując wspomnienia przyjaciół artysty i świadków jego życia. Szczególnie trafione wydają się piękne fragmenty poetyckie, zarówno wielkich romantyków, jak i tuzów epoki Młodej Polski, podkreślające nieuchwytne związki malarstwa i słowa.
UWAGI:
Bibliografia strony 133-134.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
"Estera Karp" to tytuł wystawy twórczości skierniewickiej artystki żydowskiego pochodzenia, która wpisała się w historię École de Paris, wielonarodowego środowiska twórczego funkcjonującego w stolicy Francji w okresie międzywojennym i w latach po II wojnie światowej. W latach 20. związana z awangardą łódzką skupioną wokół grupy "Jung Jidysz", wyjechała następnie do Paryża, by czerpać z bogactwa ówczesnej światowej stolicy sztuki. Zmarła samotnie we Francji w 1970 roku, a jej twórczość uległa zapomnieniu. Dziś jest odkrywana na nowo, dzięki pasji kolekcjonerów i stopniowemu zainteresowaniu historyków sztuki i muzeów. W 2017 roku, po raz pierwszy od śmierci malarki, jej prace zostały zaprezentowane w Skierniewicach na wystawie w Izbie Historii Skierniewic. W 2021 roku w Bibliotece Polskiej w Paryżu wybór jej prac towarzyszył wykładowi prezesa Société des amis d’Esther Carp (Towarzystwo Przyjaciół Estery Karp) na temat jej twórczości. Od marca 2022 roku do grudnia 2023 trwał pokaz jej malarstwa w Musée d`Art et d`Histoire du Judaisme (mahJ). Aktualna wystawa, od 21 stycznia do 7 kwietnia 2024 roku w Muzeum Historycznym Skierniewic im. Jana Olszewskiego to symboliczny powrót artystki do rodzinnego gniazda, do źródeł. Skierniewickie Muzeum gości w swoich progach niemal 80 jej dzieł, stanowiących przekrój jej malarstwa. Tak obszerna wystawa była możliwa dzięki uprzejmości kolekcjonerów, galerii i muzeów: Fabiena Bouglé, Waldemara Bronicza, Dariusza Dekierta, Galerie Marek & Sons w Paryżu, Ewy i Dariusza Jodłowskich, Musée d’Art et d’Histoire du Judaisme, Marka Roeflera i jego muzeum Villa la Fleur w Konstancinie. Część pokazanych prac pochodzi ze zbiorów organizatora wystawy, Muzeum Historycznego Skierniewic. Wystawie towarzyszy publikacja, w dużej mierze dwujęzyczna, polsko-francuska, zawierająca teksty na temat życia i dzieła Estery Karp oraz katalog wszystkich pokazanych na wystawie prac, reprodukowanych w kolorze.
UWAGI:
Przypisy w tekście. Bibliografia strony 175-179. Tekst w języku polskim i francuskim.
Kim jest dla nas Jan Matejko dziś, gdy do lamusa odszedł już mit romantycznego artysty, przewodnika i sumienia narodu, a współcześni twórcy to najczęściej ikony popkultury, a zarazem wytrawni gracze na międzynarodowym rynku sztuki?Wydawać by się mogło, że najwyższy czas zostawić dzieła Matejki historykom sztuki i zaciszu sal muzealnych, jednak ani jego twórczość, ani osobowość na to nie pozwalają. Do dziś jego dzieło pozostaje przedmiotem licznych kontrowersji i wymyka się oczywistej klasyfikacji.Tak było również za jego życia - mimo międzynarodowego uznania, zaszczytów i nagród budził skrajne emocje.Autorka, historyczka sztuki Luba Ristujczina, w pełnej pasji opowieści prezentuje fenomen Jana Matejki, opowiada o jego najsłynniejszych i tych mniej znanych dziełach, zachęcając, by za pomnikową postacią malarza narodowych dziejów dostrzec także człowieka z krwi i kości: męża i ojca, artystę i społecznika, walczącego nie tylko o uznanie, lecz także o nadanie sensu własnej egzystencji.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 239-[240].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Autorka przedstawia sylwetkę polskiego malarza - realisty, portretującego barwne życie polskiej wsi, chłopstwa i dworów, miłośnika bujnej przyrody Ukrainy i szerokich stepów. Odnotowuje jego początkowe trudności i brak zrozumienia u krytyków, walkę o uwolnienie sztuki od patriotycznego posłannictwa i późniejszy sukces w Paryżu.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Klan Malczewskich to opowieść o ojcu i synu - Jacku i Rafale - dwóch wielkich osobowościach przejawiających podobne słabości, trudne do opanowania skłonności do druzgoczących romansów i ucieczek w samotność.Jacek Malczewski szukał inspiracji w polskim folklorze, świecie baśni, legend, mitów. Jego twórczość świadczy o bogatej i bardzo intrygującej wyobraźni. Malował obrazy nasycone symbolami, oscylujące wokół miłości, cierpienia, śmierci, spraw narodowych i ogólnoludzkich.Rafał Malczewski, syn Jacka, był obdarzony niezwykłym talentem, wdziękiem i inteligencją. Malował drobne figurki ludzkie zagubione w krajobrazie, małe stacyjki kolejowe, na których nic się nie dzieje, nastrojowe górskie pejzaże i surowe widoki industrialne. Jednym z motywów jego twórczości jest znikomość człowieka wobec ogromu przyrody i potęgi świata techniki.Dzieliły ich nie tylko różnica wieku i style, ale też pasje. Ojciec "po godzinach" pisywał wiersze i grał w karty na pieniądze; syn kochał rajdy samochodowe i wspinaczkę, której o włos nie przypłacił życiem.W książce, którą oddajemy do rąk Czytelników, autorki skupiają się na podobieństwach i różnicach między bohaterami oraz tych momentach ich biografii, które wydają się najistotniejsze dla pełniejszego wglądu w twórczość Jacka i Rafała Malczewskich.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 311-317.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Tadeusz i Wojciech Kossakowie, synowie znanego malarza Juliusza, byli bliźniakami. Ożenili się z pannami Kisielnickimi, kuzynkami. Tadeusz i Anna byli rodzicami znanej pisarki: Zofii Kossak-Szczuckiej-Szatkowskiej. Wojciech i Maria wydali na świat poetkę: Lilkę (Marię Pawlikowską-Jasnorzewską), satyryczkę: Madzię (Magdalenę Samozwaniec) i malarza: Jerzego Kossaka. Jak to się stało, że domy podobnych do siebie jak dwie krople wody braci, które prowadziły tak podobne do siebie kobiety, prawie siostry - były odległe, jak dwa różne światy? Kolejna książka biografki Zofii Kossak i autorki "Kobiet Kossaków" ujawnia nieznane, zaskakujące fakty dotyczące ziemiańskiej i artystycznej rodziny Kossaków. Jest próbą odpowiedzi na pytanie - czego jeszcze o nich nie wiemy? Jakie tajemnice skrywają ich domy? Czy Kossakówka jest nawiedzona? Jakie niezawinione winy ma na swoim sumieniu Jerzy Kossak? Czy Lilka była jedynie subtelną poetką; Magdalena - królową satyry, życie traktującą z przymrużeniem; a Zofia matką-Polką? Do kogo pisali w tym samym czasie listy miłosne syn i ojciec - Wojciech i Jerzy? Która z Kossakówien nosi imię kochanki Wojciecha? Dlaczego Magdalena Samozwaniec nie witała na lotnisku powracającej z emigracji kuzynki - Zofii?
UWAGI:
Bibliografia na stronach 361-364.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Nr karty: 025748 od dnia:2024-06-12 Wypożyczona, do dnia: 2024-07-12