Wielki testament, jedno z największych arcydzieł literatury średniowiecznej, to dzieło zrodzone z talentu poety-rzezimieszka, wielokrotnie osadzanego w więzieniu. Utwór ten to rodzaj lirycznego wyznania, spowiedzi, o wiele ważniejsze są tu uczucia, przeżycia głównego bohatera i narratora zarazem, niż zapiski o charakterze typowo testamentowym. Zresztą nie dobra, nie majętność są tu rozdawane, ale dobre i złe słowa, podziękowania i przekleństwa.