Trzydziestoletni pracownik korporacji, wykończony nieustanną szermierką z kalendarzem i osaczającym go ze wszystkich stron bezsensem codzienności, postanawia udać się w samotną podróż na Saharę, znanej mu jedynie z telewizyjnych programów podróżniczych. Decydując się na wyprawę do Republiki Czadu, nie wie, że podróż zmusi go do konfrontacji z przeszłością, własnymi lękami i złudzeniami. Szukając odpowiedzi na pytania o sens bytu i znaczenie czasu, odnajdzie on znacznie więcej, ponieważ wyprawa w głąb Czarnego Lądu jest tak naprawdę podróżą w głąb samego siebie. Pełną pułapek, splotów pozornie przypadkowych zdarzeń i nieprzewidywalnych zwrotów akcji.Akcja zaczyna się szeregiem niefortunnych zdarzeń. Turbulencje. Trzy podejścia do lądowania w Trypolisie, kosztowne problemy z wizą. Najgorsza niespodzianka czeka bohatera jednak tuż przed upragnionym odpoczynkiem w hotelu — wściekła za jego nagłą dezercję i liczne romanse żona, wypłaca z konta wszystkie pieniądze. Od tej chwili musi przeżyć za osiemdziesiąt dolarów, które pozostały mu w kieszeni.

W Afryce, jak w dzieciństwie, wszystko jest ogromne i intensywne: jeśli upał, to nie do wytrzymania, burze nie mają końca, a deszcz to nie krople, tylko ściana wody. Potężne, fascynujące, przerażające. I ta przestrzeń! Otwarty horyzont i niekończące się niebo.

Beata Lewandowska-Kaftan oprowadza nas po najciekawszych zakątkach Afryki i z niezwykłym wyczuciem opowiada historie tych miejsc. Każdy odwiedzany region to osobny świat z odmienną kulturą, wierzeniami, obyczajami. By go poznać, warto być blisko ludzi. Dlatego wybierzemy się na gwarne targowiska, do warsztatów mistrzów rękodzieła, na tradycyjne tańce i do domów afrykańskich przyjaciół, gdzie skosztujemy miejscowych potraw i wspólnie pomuzykujemy. Maleńką cessną polecimy nad niedostępnymi rejonami i dane nam będzie zobaczyć Ziemię oczami Adama i Ewy. Pokołyszemy się w rytm saharyjskiego bluesa, posłuchamy dźwięków malijskiego bębna djembe i popróbujemy mocnej masajskiej tabaki zrobionej z tytoniu i. krowiego łajna.

Afrykańskie lekcje są bezcenne, choć bywają gorzkie. Przypomną o dawno zapomnianym życiu tu i teraz, o potrzebie drugiego człowieka i konieczności dzielenia się, o pokorze wobec losu. A jeśli będziemy otwarci i uważni, pokażą, jak bardzo my ludzie - mimo pozornych różnic - jesteśmy do siebie podobni. I że najpiękniej podróżuje się nie z punktu do punktu, ale od człowieka do człowieka.

A gdyby tak zostawić wszystko i przejechać motocyklem Afrykę?
15 miesięcy. 19 krajów. 42 000 kilometrów. I jedna dusza, która ciągle chce więcej.
Heather Ellis ma 28 lat i spokojne życie, ale podświadomie odczuwa niepohamowaną potrzebę zmiany. Pewnego dnia, odpoczywając w ogrodzie sąsiadów, doznaje cudownego przebłysku. Ogłasza wszystkim, że wyrusza na motocyklową wyprawę przez Afrykę. Mimo że nigdy wcześniej nie wybrała się w tak długodystansową eskapadę ani nigdy nie postawiła stopy na obcym kontynencie, ten pomysł wydaje się jej po prostu słuszny.
Rok później przygoda Heather rozpoczyna się na dobre. W porcie w Durbanie odbiera swoją Yamahę TT60O i wyrusza w podróż życia. Przemierza urokliwe góry Ruwenzori i zdobywa Kilimandżaro. Na pustyniach północnej Kenii mierzy się z bandytami - szczęśliwie zostaje ocalona przez rybaków z plemienia Turkana. Przybywa do słynnych "pływających wiosek" na rzece Kongo, gdzie kosztuje egzotycznej potrawki, na której spożycie jeszcze kilka miesięcy wcześniej by się nie zdobyła. Dociera do targanej konfliktem plemiennym Ghany,gdzie musi udowadniać żołnierzom, że nie przewozi broni.
Na swej drodze Heather spotyka lokalną ludność, która zaprasza ją nie tylko do swych domów, ale i do serc, pomagając zrozumieć uniwersalne przesłanie płynące z ducha ubuntu - "jestem, bo ty jesteś".