Książka opowiada o zmaganiach w dziedzinie radiolokacji, radionawigacji oraz zakłócania radarów i urządzeń łączności radiowej podczas drugiej wojny światowej. Walka radioelektroniczna miała wówczas wpływ przede wszystkim na nocne działania brytyjskiego RAF-u i niemieckiej Luftwaffe. Autor poświęca mniej uwagi dalekowschodnim teatrom działań wojennych, bo walka radiolokacyjna na dużą skalę zaczęła się tam toczyć dopiero pod koniec wojny. Wspomina jednak o jej poważnej roli w najdramatyczniejszym wydarzeniu wojny na Pacyfiku: użyciu jako radarów zapalników amerykańskich bomb atomowych. Bohaterami książki są przede wszystkim pracujący na potrzeby brytyjskiego (później także amerykańskiego) lotnictwa naukowcy i specjaliści od wywiadu oraz wysocy rangą oficerowie RAF-u i Luftwaffe.