Dziennik Leny Muchinej z czasów blokady - od 22 maja 1941 r. do 25 maja 1942 r. - odnaleziono niedawno w archiwum petersburskim. Jest to wstrząsające świadectwo cierpień i zagłady ludności cywilnej Leningradu, skazanej na powolną śmierć głodową. Szesnastoletnia dziewczyna - wesoła uczennica, szukająca przyjaźni, zakochana w swym rówieśniku i zastanawiająca się nad wyborem przyszłego zawodu - zmienia się w przerażoną, usiłującą jedynie przetrwać istotę. Z głodu zmarły dwie najbliższe jej osoby, w tym przybrana matka. Nieśmiała i skromna Lena powierzała dziennikowi swe marzenia, zapisywała ulubione wiersze lub piosenki. Przede wszystkim jednak, dzień za dniem, rejestrowała realia blokady: bombardowania, chłód i głód, brak prądu, wody i ogrzewania, wywożenie trupów na sankach na cmentarze, przymusową, zabójczą pracę wygłodzonych i zmarzniętych mieszkańców miasta przy uprzątaniu ruin. Porażająca lektura. Zachodni recenzenci porównują ten dokument do słynnego dziennika Anny Frank.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Bitwa o Leningrad stanowi jedno z najważniejszych wydarzeń w dziejach II wojny światowej.To trzymilionowe miasto, drugie pod względem znaczenia w Rosji Radzieckiej, broniło się przez 900 dni. Jego obrona miała wpływ na ogólny wynik wojny. Dokonała się za straszliwą cenę życia miliona mieszkańców i ogromnego zniszczenia miasta. Leningrad stanowił jeden z głównych celów uderzeń wojsk niemieckich na ZSRR. Ten cel został wyznaczony 5 grudnia 1940 roku, gdy gen. płk Franz Halder, szef sztabu Naczelnego Dowództwa Wojsk Lądowych, na naradzie wyższych dowódców niemieckich sił zbrojnych, wskazał na konieczność uderzenia niemieckich zgrupowań, jeszcze przed rozpoczęciem natarcia na Moskwę, na ustawione na skrzydłach wojska radzieckie, a więc na Kijów i Leningrad.
UWAGI:
Bibliogr. s. 242-244.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni