Jan od Krzyża to jeden z najbardziej znanych świętych, mistyk, poeta, reformator zakonu karmelitów, doktor Kościoła, nazywany przez bł. Jana Pawła II jego przyjacielem i mistrzem. To wiedzą wszyscy. Ale, że był najmłodszym synem zubożałego, kastylijskiego szlachcica i prostej dziewczyny z ludu, którzy pobrali się z wielkiej miłości, ale wbrew woli rodziny? Albo że sporą rolę w powodzeniu reformy karmelitów odegrał były afrykański niewolnik, który przyjaźnił się z ojcem Jana? Tego dowiedzieć się można tylko z dobrej biografii, jaką jest niewątpliwie książka Jose Luisa Olaizoli. Nieczęsto zdarza się, aby opowieść o życiu świętego rozpoczynała się od historii miłości jego rodziców. Lecz w tej fabularyzowanej biografii miłość przenika wszystkie wydarzenia. Nie na darmo święty Jan od Krzyża jest uważany za jednego z najwybitniejszych ekspertów Kościoła w kwestii duchowej bliskości z Bogiem, a jego mistyczne wiersze o Bożej miłości to arcydzieła literatury hiszpańskiej. Na barwnym tle hiszpańskiego Złotego Wieku została osadzona pasjonująca akcja książki. Zmienne losy rodziny głównego bohatera, jego szkolne a potem już zakonne przygody, przyjaźń ze św. Teresą z Avila, szykany i tortury, jakim poddawali go jego współbracia w okresie walki o reformę karmelitów, czy wreszcie brawurowa ucieczka z miejsce uwięzienia zostały opisane żywym, porywającym stylem, który momentami przypomina powieści płaszcza i szpady.