Olga wraca do Chorwacji i zamieszkuje w Arbaniji, miejscowości przy Trogirze. Raz w tygodniu spotyka się z Sanją, skrzywdzoną przez los dziewczyną. Pracuje nad redakcjami książek oraz zaczyna pisać własną - wspomnienia o swojej córce Natalii. Cały czas się zastanawia, co dzieje się z Natalią, czy żyje, czy jeszcze się spotkają. Odwiedza ją Stanisław i rozmawiają o przyszłości. Olga nie potrafi zaakceptować postawy Stanisława i z nim zrywa. Mimo tęsknoty postanawia nawiązać bliższe relacje z kimś innym.

Pewnego dnia dzwoni do niej Igor, dawny partner, który opiekuje się jej mieszkaniem w Polsce, z informacją, że dostała list. W Oldze budzi się nadzieja...

- Ja nie czuję się wolna - powiedziała.- Może dlatego, że nie przeżyłaś tego co ja.- Przeżyłam. Przeżyłam dokładnie to samo co ty.Sierpień, Trogir. W zabytkowym chorwackim miasteczku panuje upał. To właśnie tu przyjeżdża Olga. Nie jest to jej pierwszy pobyt w tym mieście. Rok wcześniej spędziła tu z córką wakacje, teraz wraca już sama, do tego samego pensjonatu, tego samego pokoju. Ten rok zmienił wszystko, Olga została sama, z mnóstwem pytań bez odpowiedzi. W Trogirze postanawia zakończyć swoje życie. Sprawy komplikują się, kiedy na jej drodze staje Martin, młody Chorwat, z którym jej córka zeszłego lata spędziła kilka wieczorów. Z pomocą chłopaka i Stanisława - rodaka mieszkającego w Niemczech, Olga powoli odkrywa, co wydarzyło się rok wcześniej.Hanna Dikta - pisarka i poetka, autorka docenionych przez czytelników powieści We troje (2016), To nie może być prawda (2018) i Dwie kobiety (2019).