PODGLĄD REKORDU W FORMACIE MARC21

CENTRALNY KATALOG KSIĘGOZBIORU

Przeszukiwanie katalogu po indeksie: 

Wyświetlonych zostanie max na stronie: 

opisów

               


Dzienniki i zapiski. T. 3, 1952
LDR
03405cam|a2200277|i 4500
001
n 20151029123633041403
005
20231214121138.0
008
151029s2015____pl_|||a|||||||001|||pol_d
020
_ _
a 9788380690738
040
_ _
a OLE d WAR_ZOL d WAR_BIA d SOCH_SOM
100
1 _
a Osiecka, Agnieszka d (1936-1997). 1 n 94201255
245
1 0
a Dzienniki i zapiski. n T. 3, p 1952 / c Agnieszka Osiecka ; pod redakcją Karoliny Felberg-Sendeckiej.
260
_ _
a Warszawa : b Prószyński Media : b Fundacja Okularnicy im. Agnieszki Osieckiej, c 2015.
300
_ _
a 565, [2] s. : b il. ; c 25 cm.
504
_ _
a Indeksy.
600
1 7
a Osiecka, Agnieszka d (1936-1997) 2 JHP BN
655
_ 7
a Pamiętniki polskie y od 1944 r. 2 JHP BN
655
_ 7
a Poezja polska x historia y od 1944 r. 2 JHP BN
700
1 _
a Felberg, Karolina d (1981- ). e Red. 1 n 2010049886
710
2 _
a Prószyński Media. 4 pbl 1 n 2013001993
920
_ _
a 978-83-8069-073-8
970
_ _
a Rozpoczęcie wielotomowej edycji "Dzienników" Agnieszki Osieckiej było najważniejszym wydarzeniem literackim 2013 roku. Kolejny tom potwierdza wyjątkowość tej publikacji na tle dzienników innych polskich pisarzy.Umrzeć pijanymi Życiem - to manifest Osieckiej. Chce przeżyć najsubtelniejsze jego półtony i zapisać wszystkie barwy. Pomieścić ludzi, zdarzenia i spotkania. Nauczyć się balansować na cienkiej linii między światem zewnętrznym i wewnętrznym. I wreszcie móc wypowiedzieć siebie.Oswaja świat impulsywnie. Nasłuchuje życie. Podgląda siebie dogłębnie i w sposób bezlitosny. Coraz bardziej wychylając się w stronę dorosłości i poszukiwań formy na siebie. By już za chwilę stać się kwintesencją poezji.Jeden rok, jedna postać. Wielka legenda, która tutaj właśnie się zaczyna. W 1952 roku piętnastoletnia Agnieszka Osiecka zdaje maturę i rozpoczyna studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. Oba wydarzenia generują w jej życiu spore zmiany - bezpowrotnie ulatują wiara w socjalizm i własną wyjątkowość, mnożą się za to rozczarowania i - nigdy już jej nieodstępujące - strachy, wątpliwości, zahamowania. Dojrzewająca w błyskawicznym tempie dziewczyna uświadamia sobie wreszcie estetyczno-światopoglądową zasadę, której, chcąc nie chcąc, pozostanie wierna do końca życia. Podług tej prawdy - odkrytej, co znamienne, zupełnie na własną rękę - życie nie powinno nigdy zastygać w skończonych formach (stąd ta uparta niezgoda młodziutkiej Osieckiej na socrealizm w literaturze i filmie oraz na miłość rozumianą jako wyłączność albo małżeństwo), lecz nieodmiennie mienić się i migotać - tak w ludziach, jak w kreowanych przez nich bytach i artefaktach. W 1952 roku początkująca poetka zaczyna znacząco różnić się od rówieśników i konfliktować ze światem. Odkrywa, że jej osobiste szczęście w dużej mierze zależy od okoliczności, na które nie ma i nie może mieć wpływu. Kończy się czas zetempowskich marzeń i szczerej wiary, a zaczyna się walka o siebie, szczęście i osobiste pragnienia z nieustannie dającą o sobie znać bezwzględnością życia społeczno-politycznego oraz. uczuciowego.
980
_ _
a 821.162.1(091) Osiecka A.
980
_ _
a 929 Osiecka A.