Ta wiadomość przez ostatnie miesiące trzymana była w ścisłej tajemnicy. Benedykt XVI po wielu przemyśleniach postanowił, że po raz ostatni zabierze publicznie głos. Współautorem publikacji nie mógł zostać nikt inny, jak tylko Peter Seewald, autor jego wcześniejszych bestsellerowych książek-wywiadów. Owocem wielu wspólnych spotkań są odważne, szczere i w wielu momentach zaskakujące Ostatnie rozmowy.Sensacyjna książka-testament Benedykta XVI ukaże się 9 września równocześnie w kilkudziesięciu krajach. Papież emeryt zapowiada, że to jego ostatni publiczny wywiad. Na razie tekst publikacji znają nieliczni. "Zaskakująco odważna i szczera" - tak książkę ocenia polski wydawca. "Wzbudzi wiele dyskusji" - dodaje. Zdaniem tłumacza, ks. Jacka Jurczyńskiego SDB, "daje ona czytelnikom możliwość bliższego kontaktu z człowiekiem, którego się widziało i słyszało, a jednak się go nie zna. Wiele poruszonych przez papieża kwestii daje odpowiedź na pytania nurtujące współczesnego człowieka. Peter Seewald zadaje je swojemu rozmówcy w naszym imieniu“.W Ostatnich rozmowach emerytowany papież mówi wprost o powodach swojej rezygnacji, kluczowych momentach pontyfikatu, o konklawe i swoim następcy - Franciszku. Opowiada także o trudnych i kontrowersyjnych wydarzeniach, które miały miejsce, gdy zasiadał na Tronie Piotrowym, m.in. o aferze Vatileaks, reformach Kurii Rzymskiej i lobby gejowskim w Kościele. Benedykt XVI nigdy wcześniej nie mówił w sposób tak osobisty o swojej wierze, współczesnych wyzwaniach chrześcijaństwa i przyszłości Kościoła. Jeden z największych teologów i myślicieli naszych czasów opowiada również o swojej rodzinie i innych drogich mu osobach, a także o ważnych chwilach w swojej biografii. Po raz pierwszy w historii Kościoła papież podsumowuje swój pontyfikat oraz szczerze odpowiada na pytania, które od kilku lat nurtują nie tylko dziennikarzy, ale i wielu katolików.

W tym geście błogosławionych rąk wyraża się trwała relacja Jezusa do Jego uczniów i do świata. W swym odejściu przychodzi, ażeby nas wynieść ponad nas samych i otworzyć świat na Boga. Dlatego uczniowie mogli się radować, gdy wracali z Betanii do domu. W wierze wiemy, że Jezus unosi nad nami swe błogosławione ręce. Jest to nieprzemijający powód chrześcijańskiej radości.
(Benedykt XVI)