Wiele osób mówi mi, że prowadzę wyjątkowe, wspaniałe życie. Ja często się spieram, ale po dłuższej chwili zastanowienia przyznaję, że jest wyjątkowe. Czy wspaniałe? Nie wiem. Prawda jednak jest taka, że ta wyjątkowość wiele mnie kosztowała, z wielu rzeczy musiałam zrezygnować, wiele musiałam poświęcić. I dalej poświęcam. Czasem mam tego dość, jednak cały czas towarzyszy mi poczucie, że było warto. I nadal warto. Bo sport jest moją pasją, daje mi olbrzymią satysfakcję, nie pozwala się nudzić. Pozwolił mi poznać wspaniałych ludzi z całego świata, odwiedzić niemal wszystkie kontynenty, a przede wszystkim przekonać się, że jeśli tylko bardzo chcę oraz uzbroję się w cierpliwość i determinację, to mogę wszystko. No, prawie wszystko. Nie jest to zwykła biografia, nie jest to poradnik rowerowy, nie jest to typowa książka motywacyjna...Znajdziesz tu historie z mojego życia, które sprawiły, że dotarłam na sportowe wyżyny. Znajdziesz szczegóły dotyczące pracy sportowca, diety, radzenia sobie z presją. Przekonasz się, że sport to chwile szczęścia na podium, ale także ciężka harówka, ból, łzy, kontuzje, szpitale i zmaganie się z przeciwnościami. To też trudne decyzje, w różnych sprawach, a potem tych decyzji złe lub dobre skutki. Nie tylko zwycięstwa.

Wypadek: uderzenie twarzą w asfalt. Połamane wszystkie kości twarzy, uszkodzony rdzeń, połamane kręgi, paraliż wszystkich kończyn. Operacja - pierwsza, druga, trzecia. Wszystko to działo się w mgnieniu oka. Rehabilitacja i powrót do sprawności zajmą nie miesiące, a lata.
Ryszard Szurkowski był jednym z największych sportowców PRL-u. Setki tysięcy Polaków stawały na trasie Wyścigu Pokoju, by zobaczyć mistrza. Tłumy gromadziły się przed telewizorami, by oglądać jego triumfy, a rywalizacja ze Stanisławem Szozdą i innymi kolarzami rozpalała umysły młodych chłopców, do późna grających w kapsle na każdym podwórku.
Po dramatycznym wypadku z czerwca 2018 roku król szos stanął przed największym wyzwaniem w swoim życiu. W tej autobiografii opowiada o okolicznościach wypadku i żmudnej walce o powrót do zdrowia, a gwiazdy sportu wspominają jego wielką karierę. Wszystko po to, by pomóc mistrzowi zwyciężyć raz jeszcze - w najważniejszym z jego wyścigów.

Latami uparcie zaprzeczał, jakoby używał jakichkolwiek niedozwolonych środków. W odpowiedzi na oskarżenia wrzeszczał na całe gardło, konfrontował się z krytykami, pozywał do sądu każdego, kto odważył się zakwestionować jego słowa i atakował wszystkich, którzy publicznie nagłaśniali problem dopingu. Wreszcie w styczniu 2013 roku w programie Oprah Winfrey wyznał swoje grzechy. Ciężkie grzechy. Grzechy, z którymi ciężko będzie pogodzić się wielu jego fanom. Jego nazwisko zostało wykreślone z listy zwycięzców Tour de France, musiał zwrócić brązowy medal igrzysk olimpijskich w 2000 roku w Sydney, grożą mu liczne procesy o odszkodowanie od byłych sponsorów. Dostał też dożywotni zakaz startu w imprezach kolarskich. Oto historia jednego z najbardziej dramatycznych i bezceremonialnych upadków w historii sportu. Oparty na nigdzie wcześniej niepublikowanych materiałach dokument odpowiada na pytania, które dręczą nas wszystkich: Jak udało się Armstrongowi zbudować fortecę zdolną latami bronić wizerunku uczciwego sportowca i niszczyć każdego, kto stanął mu na drodze?