Ciocia Jadzia jest siostrą mojego tatusia. Nie wiem, jak jednocześnie można być siostrą i ciocią, ale chyba można. W każdym razie cioci Jadzi się udaje. Ciocia Jadzia jest taka duża, że nie wiadomo, gdzie się zaczyna, a gdzie kończy. Trochę jak deszczowa chmura. Tylko że deszczowej chmury można się przestraszyć a cioci Jadzi nie, bo zawsze jest zadowolona i uśmiechnięta.
Ciocia Jadzia jest siostrą mojego tatusia. Nie wiem, jak jednocześnie można być siostrą i ciocią, ale chyba można. W każdym razie cioci Jadzi się udaje. Ciocia Jadzia jest taka duża, że nie wiadomo, gdzie się zaczyna, a gdzie kończy. Trochę jak deszczowa chmura. Tylko że deszczowej chmury można się przestraszyć a cioci Jadzi nie, bo zawsze jest zadowolona i uśmiechnięta.
Kolejna książka, której bohaterką jest mądra i zabawna ciocia, ulubienica dzieci i wzór do naśladowania dla wielu dorosłych.Ciocia Jadzia opowiada historie ze swojego dzieciństwa, które przypadło na czasy PRL-u. Okazuje się, że są to ciekawe, a nawet egzotyczne opowieści, no bo jak tu uwierzyć, że w sklepach często był tylko ocet, a po papier toaletowy ustawiały się długie kolejki? Albo że nie znano komputerów ani telefonów komórkowych, a dzieci większość czasu wolnego spędzały na podwórkach?Spotkanie z ciocią Jadzią jest tym razem odrobinę nostalgiczne, choć jak zawsze pełne humoru.
WYKONAWCY:
Czyta autorka Eliza Piotrowska.
WYMAGANIA SYSTEMOWE:
Nagranie w formacie mp3.
UWAGI:
Miejsce wydania na podstawie serwisu e-.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dlaczego bez szczegółu nie ma ogółu? Czym różni się fakt od faktu podanego czytelnikom? Czy na pewno Z zimną krwią Trumana Capote’a jest pierwszą powieścią non-fiction? Do czego może służyć reporterowi bardzo długi szalik? Dlaczego Hanna Krall jest Mondrianem reportażu, a nie Chagallem? Czego uczyła reporterki i reporterów "Gazety Wyborczej" Małgorzata Szejnert? Jak Ryszard Kapuściński używał pisarskiej wolności? Czy reportaż gonzo to tylko Ameryka po narkotykach? Czy reporter może używać fantazji? A może reportaż to jedynie "wiara, że coś się zdarzyło"?
"Słowo w reportażu ma rolę świadka. Niestety, świadek czasem mija się z prawdą, chociaż przysięgał, że nie skłamie - pisze Szczygieł. - My, reporterzy i reporterki, jesteśmy w potrójnym klinczu (taki raczej w sporcie nie istnieje, ale chcę podkreślić złożoność sytuacji). Z jednej strony jest świat, którego kołem zamachowym bywa kłamstwo, i są rozmówcy o niestabilnej pamięci. Z drugiej - mamy tylko siebie: nasze oczy, nasze uszy i nasze mózgi, a więc bardzo ograniczony aparat postrzegania. Z trzeciej - nieobiektywny, uznaniowy język, który nie umie być wiarygodnym świadkiem".
Nowa książka Mariusza Szczygła jest esejem napisanym z miłości do reportażu. To lektura dla wszystkich, którzy kochają ten gatunek oraz dla tych, którzy mają wątpliwości, czy jest wiarygodny, a także poradnik dla tych, którzy sami chcą pisać.
WYKONAWCY:
Czytają: Mariusz Szczygieł, Elżbieta Kawa.
WYMAGANIA SYSTEMOWE:
Nagranie w formacie mp3.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
NIEPRZEWIDYWALNE, DZIWNE, PIĘKNE, BUDZĄCE GROZĘ HISTORIE BIZARNE W INTERPRETACJI 10 LEKTORÓWDziesięć opowieści. Każda z nich toczy się w innej przestrzeni. Wołyń w epoce potopu szwedzkiego, współczesna Szwajcaria, zwyczajna kamienica gdzieś w Polsce, odległa Azja i miejsca wyimaginowane.Czytelnik nie może być pewien, dokąd doprowadzą go poszczególne historie. Olga Tokarczuk wytrąca nas ze strefy komfortu, wskazując, że świat staje się coraz bardziej niepojęty.Francuskie słowo "bizarre" znaczy: dziwny, ale też śmieszny i niezwykły. Czym jest poczucie dziwności i skąd ono pochodzi? Czy bizarność jest cechą świata, czy może jest w nas?SPIS OPOWIADAŃ: Pasażer - czyta Kamila Kuboth-Schuchardt Zielone dzieci - czyta Wiktor Zborowski Przetwory - czyta Mariusz Bonaszewski Szwy - czyta Kamilla Baar-Kochańska Wizyta - czyta Olga Tokarczuk Prawdziwa historia - czyta Maciej Kowalik Serce - czyta Robert Jarociński Transfugium - czyta Danuta Stenka Góra Wszystkich Świętych - czyta Magdalena Cielecka Kalendarz ludzkich świąt - czyta Filip Kosior
WYKONAWCY:
Czytają: Kamila Kuboth-Schuchardt, Wiktor Zborowski, Mariusz Bonaszewski, Kamila Baar-Kochańska, Maciej Kowalik, Robert Jarociński, Danuta Stenka, Magdalena Cielecka, Filip Kosior oraz Olga Tokarczuk.
WYMAGANIA SYSTEMOWE:
Nagranie w formacie mp3
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni