Bibliogr. przy rozdz.Tyt. oryg.: "Das Sorgenkind im ersten Lebensjahr" 1999. Na okł. podtyt.: wcześniak, opóźniony w rozwoju, upośledzony - czy po prostu [>>] inny? : poradnik dla rodziców i terapeutów.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Poruszająca historia dziecka, które doświadcza ogromnego cierpienia psychicznego i fizycznego z rąk najbliższych i "uwięzione w przerażającej samotności" nie ma dokąd uciec.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Autyzm wczesnodziecięcy należy do tych zespołów zaburzeń psychospołecznego rozwoju dziecka, które budzi żywe zainteresowanie przedstawicieli bardzo wielu dyscyplin nauki: medycyny, psychologii, pedagogiki i socjologii, ale również osób związanych z kulturą i sztuką. Jest bowiem znakiem, czy wręcz piętnem drugiej połowy XX wieku, tym bardziej bolesnym, iż dotyka dziecko we wczesnej fazie jego życia i rozwoju.Praca jest oryginalna i nowatorska, ma duże znaczenie dla teorii i praktyki autyzmu wczesnodziecięcego. Autorka zadała sobie trud nawiązania kontaktów z innymi ośrodkami naukowymi, które koncentrują swoje zainteresowania badawcze wokół psychospołecznego rozwoju dzieci autystycznych i postanowiła zrealizować bardzo poważne zadanie - dokonać tłumaczenia techniki, służącej diagnozie rozwoju teorii umysłu oraz programu terapii tej teorii, a następnie sprawdzić drogą eksperymentu pedagogicznego ich przydatność w działaniach interwencyjnych.Książka z pewnością będzie przydatna w kształceniu studentów pedagogiki i psychologii. Zainteresuje praktyków związanych z procesem wychowania i edukacji dzieci z autyzmem wczesnodziecięcym, a także rodziców tych dzieci.
UWAGI:
Bibliografia strony 185-193.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Książkę kierujemy do pedagogów, rodziców, opiekunów i tych wszystkich, którzy pozostają w relacji z dzieckiem z autyzmem lub przejawiającymi łagodniejsze formy zahamowania w sferze kontaktów międzyludzkich. Proponowane zabiegi terapeutyczne nie wymagają specjalistycznego przygotowania, jedynie wrażliwości i chęci kontaktu z dzieckiem. Część odwołująca się do rozwojowej teorii autyzmu może zainteresować studentów i pracowników naukowych zajmujących się zaburzeniami ze spektrum autyzmu. [Od Autorów]
Książka zawiera scenariusze prostych zabiegów terapeutycznych, których celem jest uwolnienie sił rozwojowych drzemiących w dziecku. Proponowane instytucje postępowania mogą pomóc w przezwyciężaniu zaburzeń zachowania, będących zazwyczaj udręką opiekunów dzieci z autyzmem. Dzięki prostym sposobom dziecko stanie się bardziej otwarte na oddziaływania wychowawcze i edukacyjne, a jego więzi międzyludzkie wzbogacą się. Metody te nie wymagają nakładów finansowych ani specjalistycznego sprzętu - "narzędziem" terapii są opiekunowie lub terapeuci.
Kurs kwalifikacyjny dla nauczycieli dzieci z autyzmem
CZĘŚĆ I. Scenariusze postępowania terapeutycznego - wprowadzenie
A. Uzasadnienie teoretyczne
1. Jak uwolnić w dzieciach z autyzmem wrodzone wzorce przywiązania?
2. Wprowadzenie dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w świat relacji, porozumiewania się i myśli - model DIR/Floortime Stanleya I. Greenspana i Sereny Wieder
B. Wskazówki metodyczne
3. Zespolenie diagnozy i terapii
4. Czym są karty diagnostyczno-terapeutyczne i jak się nimi posługiwać
CZĘŚĆ II. Wgląd w sytuację psychologiczną dziecka i ustalenie progów tolerancji na bodźce zewnętrzne
Wstępna diagnoza sytuacji psychicznej i potrzeb terapeutycznych dziecka
Po raz pierwszy w Polsce pełne wydanie ocalałego Dziennika Dawida Sierakowiaka. To niezwykły dokument: opowiada o Łodzi pod nazistowską okupacją, o rządach Chaima Rumkowskiego, kontrowersyjnego Przełożonego Starszeństwa Żydów, o wywózce mieszkańców getta do Auschwitz, ale przede wszystkim o walce o przetrwanie szukaniu pracy, zdobywaniu jedzenia, patrzeniu na śmierć sąsiadów i powolnym traceniu sił.Wieczorem musiałem przygotować i ugotować kolację, co wyczerpało mnie zupełnie. Z polityki kompletnie nic nowego. Czuję, że znów poczynam dostawać melancholii z niecierpliwości. Doprawdy nie ma dla nas wyjścia z. To ostatni wpis Dawida. Wkrótce potem umarł z powodu wycieńczenia, niedożywienia i zapalenia płuc.Po wyzwoleniu getta znaleziono stertę zapisanych zeszytów. Ktoś nimi palił pod kuchnią, część była podarta. W tej stercie leżało między innymi pięć brulionów ze szczegółowymi zapiskami na temat życia w niewoli: skrupulatny rejestr faktów spisywanych codziennie przez nastoletniego autora, osieroconego w wyniku wojny i samemu ledwie trzymającego się życia.Dziennik opisuje szlachetne strony ludzkiej natury niszczone przez najgorsze instynkty, którymi potrafią kierować się ludzie: znęcanie się nad innymi, wyzyskiwanie, prześladowanie, mordowanie. Każda strona to walka między dobrem a złem, między życiem a unicestwieniem.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Poruszająca książka, opowiadająca o intelektualnym buncie, o godności człowieka, a także o pięknie i potędze dziecięcej wyobraźni. "Süddeutsche Zeitung""Ty wierzysz mnie, ja wierzę tobie. Ty wiesz, co ja wiem. Cokolwiek się zdarzy, ty nie zdradzisz mnie, a ja nie zdradzę ciebie". Te słowa, brzmiące jak dewiza jakiejś tajnej organizacji, były rotą przysięgi dwunasto-czternastoletnich dziewczynek z Protektoratu Czech i Moraw, które w latach 1941-1944 zostały deportowane do getta w Theresienstadt.Tam, w domu dla dziewcząt L 410, w pokoju 28, zeszły się ich drogi. Mieszkały w ogromnej ciasnocie, trzydzieści dziewcząt na trzydziestu metrach kwadratowych powierzchni. Co jakiś czas, niektóre z nich były selekcjonowane do budzących przerażenie transportów na Wschód. Na ich miejsce przychodziły nowe. Hannelore Brener łączy ze sobą portrety osób, prywatne zapiski, urzędowe dokumenty, fakty i wydarzenia, tworząc niezwykły obraz "czasów pogardy".Hannelore Brenner (ur. 1951) studiowała filozofię, germanistykę i teatroznawstwo. Przez długie lata była współpracownicą amerykańskiego autora, Petera Wydena. Pracowała dla rozgłośni radiowych, w berlińskim radiu była m.in. współautorką programu o Tadeuszu Różewiczu. Poszukiwania materiałów do dokumentacji radiowej o dzieciach z getta Theresienstadt zaowocowały długoletnimi kontaktami z byłymi więźniarkami Theresienstadt i Auschwitz, i kolejnymi projektami na temat Holokaustu: audycjami radiowymi, szkolnym programem edukacyjnym, sztuką teatralną, niniejszą książką oraz wystawą zatytułowaną "Dziewczęta z pokoju 28". Autorka mieszka w Berlinie
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Dziewczynka wychowana przez małpy... Dorastała w dżungli... Tarzan była kobietą... Tańcząca z małpami. Takie nagłówki obiegły światowe i polskie media w kwietniu 2013, kiedy ponad sześćdziesięcioletnia gospodyni domowa opublikowała swoją nieprawdopodobną autobiografię.
Wielu wydawców nie chciało wydać tej książki. Obawiali się, że jest zmyśleniem. Ale eksperci nie znaleźli żadnego dowodu, który podważałby jej autentyczność. Teraz jej śladami wyruszyła wyprawa National Geographic.
Marina Chapman nie wie, ile dokładnie ma lat. Miała tyle imion, ile nadawali jej kolejni "opiekunowie". Została porwana, kiedy miała cztery lata i porzucona w kolumbijskiej dżungli. Przerażona i głodna znalazła się sama wśród drapieżników, jadowitych węży i pająków. Nagle otoczyło ją stado zaciekawionych małp kapucynek. Naśladując je, Marina powoli stała się członkiem ich stada. Robiła to co one: jadła te same owoce, wspinała się na drzewa, porozumiewała się ich językiem. "To małpy, nie ludzie, były moją rodziną. To one nauczyły mnie, jak przeżyć."
"Ludzka" dobroć małp ocaliła Marinie życie. Małpi starzec wyleczył ją, kiedy zachorowała. Wśród nich spędziła prawdopodobnie pięć lat. Potem znaleźli ją myśliwi. i za papugę sprzedali do domu publicznego. A to był zaledwie początek jej dalszej walki o przetrwanie - na ulicach miejskiej dżungli.
Od rojącego się od niebezpieczeństw tropikalnego lasu, przez gang dzieci ulicy, strzelaniny i bomby w kolumbijskim mieście bezprawia, po gotowanie przysmaków dla księcia Kentu i miłość, jaką wreszcie znalazła w Anglii. Oto historia Mariny Chapman, która dziś mieszka w Yorkshire, ma męża i dwie dorosłe córki. Jej autobiografia Dziewczynka bez imienia zaraz po publikacji weszła w Wielkiej Brytanii na najważniejsze listy bestsellerów. Przez sześć tygodni pozostawała w Top 5 "Sunday Timesa" i "The Telegraph". Była numerem 1 Amazonu.
UWAGI:
Na okł.: Prawdziwa historia dziewczynki wychowanej przez małpy w kolumbijskiej dżungli.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
