Ta książka to swego rodzaju podręcznik ze zbiorem ćwiczeń domowych, za pomocą których autorka odrabiała lekcje z własnego dzieciństwa i młodości. Emocjonalna gra wstępna, której celem miało być osiągnięcie rozkoszy, z bycia człowiekiem wolnym, jej zaś zwieńczeniem mądre zagospodarowanie we własnym życiu tezy, że "nie rodzimy się kobietami, ale stajemy się nimi".
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Zofia Andrejewna nie była idealną partnerką dla geniusza - miała niezależne zdanie, chciała mieć własne życie, nie rozumiała duchowych rozterek Tołstoja, była zazdrosna o jego przeszłość i uwagę poświęcaną innym, potrafiła zatruwać mu życie histerią i wiecznymi pretensjami, ale trwała przy nim niezłomnie i do końca życia wielokrotnie przepisywała jego utwory na maszynie. Żyli obok siebie prawie 50 lat, w samotności, niezrozumieniu, wzajemnych pretensjach. On, oskarżający Zofię o przyziemność i interesowność, ona - rozgoryczona jego oderwaniem od życia, zaniedbywaniem rodziny i żądzą sławy. Bywało, że porozumiewali się tylko podsuwając sobie własne wpisy w pamiętnikach, bo słowa nie przechodziły im już przez usta. Tymczasem, jak napisała w pamiętnikach, lubiła spokój w duszy, dzieci (miała ich aż trzynaścioro), zabawę, święta, blask, piękno, las, jasność, prostotę. Nie lubiła jesieni, mężczyzn (z nielicznymi wyjątkami), gospodarstwa (a chwilami miała pod swoją pieczą prawie 40 osób zamieszkujących Jasną Polanę, nie licząc służby), sekretów, nieszczerości, zamroczonych winem i występkami ludzi
UWAGI:
Tekst oparto na wyd. 1.: Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1968. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Mimo że Tadeusz Dołęga-Mostowicz, najpoczytniejszy polski pisarz XX wieku, był człowiekiem niezwykle towarzyskim, o jego życiu wiedzieliśmy do tej pory zaskakująco mało, a to, co wiedzieliśmy, opierało się bardzo często na niesprawdzonych plotkach, pogłoskach, tworach zawodnej pamięci i niezawodnej zawiści współczesnych. W książce niniejszej znajdzie czytelnik zweryfikowaną badaniami źródłowymi sylwetkę człowieka o ogromnym uroku osobistym, kochającego życie i lubiącego ludzi, jednej z najpopularniejszych gwiazd masowej wyobraźni swoich czasów, a także bardzo świadomego swych celów artysty wyznaczającego kierunki rozwoju polskiej kultury popularnej.
UWAGI:
Indeks. Przypisy.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
"Pasje Kosińskiego" to jedyna w skali światowej książka biograficzna, w której tworzeniu Kosiński - jej bohater - aktywnie uczestniczył.Po trzech latach rozmów, zbierania materiałów, wspólnych podróży, w styczniu 1991 roku, przed wyjazdem na Florydę, Kosiński czytał ostatnie fragmenty książki. Na dwa tygodnie przed samobójczą śmiercią (3 maja 1991r.) przeprowadziłem z Nim ostatni wywiad na temat mającego niebawem powstać w Polsce AmerBanku, na którego otwarcie Kosiński wybierał się.Książka jest niechronologiczną mozaiką - często przenikających się i uzupełniających pasji. Pisarstwo, joga, narty, polo, seks, życie towarzyskie, przyjaźnie, podróże, fotografia... oto dziedziny mające ogromny wpływ na dalekie od przeciętności życie Jerzego Kosińskiego.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Muzeum Mazowsza Zachodniego w Żyrardowie ; tekst Barbara Rzeczycka i inni ; tłumaczenie na angielski [>>] Lidia Adamiak ; tłumaczenie na czeski Teresa Piotrowska, Alena Karlová ; redakcja Jerzy Naziębło.
Magda Umer poznała Zuzię Łapicką w 1977 roku. Zbliżyła je emigracja w Paryżu, kiedy Zuzia i jej mąż Daniel Olbrychski stali się dla Umer "rodziną zastępczą“."Przeżyłyśmy kawał życia“, mówi Magda Umer we wzruszającej rozmowie z Marcinem Zaborskim.
UWAGI:
Zawiera wybrane felietony Zuzanny Łapickiej, opublikowane w "Vogue Polska" w 2018 roku.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Co o Narkotykach Witkacego pisali przedwojenni recenzenci? Dlaczego nie wszystkim spodobał się słynny traktat Witkiewicza? Tomasz Pawlak, witkacolog, autor opracowania Listów do różnych adresatów, zebrał i uporządkował przedwojenne recenzje słynnego traktatu z 1932 roku.Według Anny Micińskiej recenzje "ugruntowały złą sławę" Witkacego jako narkomana. I choć trudno z tym polemizować, skoro nadal witkacologia walczy z tak przyprawioną Witkiewiczowi gębą, to jednak przedwojenne teksty nie tylko wskazują ciekawe wątki interpretacyjne, podkreślające dydaktyczny charakter książki, czy nawiązania do światowej literatury przedmiotu, ale zdradzają także wszechstronną znajomość kontekstu kulturowego czy wreszcie erudycję samych recenzentów. Recenzje te, zebrane w jednym miejscu, opatrzone licznymi przypisami, są doskonałym uzupełnieniem lektury Narkotyków S.I. Witkiewicza.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Marek Hłasko pozostawił po sobie nie tylko spuściznę literacką, obejmującą opowiadania i powieści, ale również barwną legendę, intrygującą zarówno starszych czytelników, jak i młodsze pokolenie, dla których polska rzeczywistość lat pięćdziesiątych, stanowiąca osnowę jego utworów, jest już tylko odległą historią. O Pięknych dwudziestoletnich , wydanych w 1966 roku nakładem Instytutu Literackiego w Paryżu, sam autor powiedział, że jest to raczej parodia niż autobiografia. Marek Hłasko opisuje w tej książce swoje życie w Polsce i na emigracji. Pojawiają się w niej nazwiska powszechnie znane i nikomu nic nie mówiące, Hłasko bowiem pisze o ludziach, których kochał, z którymi pił, i o tych , z którymi siedział w więzieniu. Lektura tej książki zmusza czytelnika do nieustannego zadawania sobie pytania, co w tym wszystkim jest prawdą, a co zmyśleniem.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Jerzy Pilch (1952-2020), jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy i felietonistów polskich, autor m.in. "Pod Mocnym Aniołem" czy "Spisu cudzołożnic" (udanie sfilmowanych przez Wojciecha Smarzowskiego i Jerzego Stuhra), przez całe życie żył ze swoimi nienasyceniami: demonem seksu i demonem alkoholu. Wreszcie - z demonem ciężkiej choroby. Ale demony te skutecznie zwalczał swoją jasną stroną mocy - słowem pisanym i mówionym.
"PILCHU. Na rogu Wiślnej i Hożej" to opowieść o twórcy poprzez jego teksty. O twórcy, który stworzył swoje Macondo, który budził emocje i który przypominał, że warto kochać. Jego przemyślenia na temat obecności Absolutu, sensu futbolu, lęków współczesnego człowieka i nadziei mężczyzn, która kryje się w kobietach, zostaną na długo. Jak to powiedziała pewna młoda dama: "Pilch mi śmiga po mózgu i wyjmuje z niego rzeczy, o których nie wiedziałam, że mam".
"PILCHU" to przy okazji także portret pewnego środowiska inteligencji, dziennikarzy i twórców, którzy - czy to w wielkiej Warszawie, czy w barwnym Krakowie, czy w małej beskidzkiej Wiśle - zachłysnęli się wolnością z jej ciemnymi i jasnymi stronami. Wśród tych ludzi, którzy Pilchowi intensywnie towarzyszyli niemal przez cały czas - i towarzyszą na łamach tej książki jest również Witold Bereś, pisarz, autor wielu książek biograficznych (m.in. o Marku Edelmanie, ks. Józefie Tischnerze czy Andrzeju Wajdzie), producent filmowy (m.in. "Anioła w Krakowie"), a także redaktor naczelny miesięcznika "Kraków", w którym Pilch pisywał swoje ostatnie felietony.
UWAGI:
Na okładce: Nieznane teksty, tajemnice kobiet, literatura życie i cała reszta. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
