Gwiazda kultowych filmów. Reżyser i wykładowca. Sportowiec. Mąż, ojciec. Bogusław Linda. Mówi się o nim, że niewiele mówi. Tym większa zasługa Magdy Umer, której nie tylko opowiedział swoje życie, ale i zrobił to ze szczegółami. Książka ta powstała na Warmii, w hotelu z widokiem na wzgórza. Rozmówcy leżeli na jednym łóżku i prowadzili nieśpieszny dialog, którego zapis znajduje się w środku. Ale wszystko pod czujnym okiem... aparatu fotograficznego żony - Lidii Popiel.

Ona - pieśniarka, dziennikarka, scenarzysta, reżyser. Przyjaciółka Agnieszki Osieckiej, córka chrzestna Kaliny Jędrusik. On - jedna z wyrazistszych postaci polskiego kina - od Gorączki przez Psy po Pana Tadeusza. Zły chłopiec to wspólny projekt wyjątkowych artystów, a przy tym sąsiadów: Magdy Umer oraz Bogusława Lindy. I Lidii Popiel, modelki, która została fotografką, by udowadniać, że uroda to piękna dusza, a nie program komputerowy.

"Zmiana" to opowieść o tym, że żyjemy w świecie ciągłych rewolucji, które przestaliśmy dostrzegać. Nasze życie, relacje, sposób porozumiewania się, a nawet stroje ulegają codziennym metamorfozom. Ma to swoje konsekwencje w obyczajowości, a przede wszystkim - w myśleniu. To też opowieść o intymnym odbiorze tego, co serwuje nam dynamika naszych czasów.Autorka konfrontuje swoje przemyślenia z czterema wybitnymi specjalistami: psychiatrą, medioznawcą, stoikiem i coachem.

Wybitny i ceniony historyk, prof. Andrzej Chwalba, z epickim rozmachem, wizjonerstwem, ale i właściwą sobie naukową precyzją kreśli fascynującą panoramę alternatywnych losów Polski. Opierając się na swojej rozległej wiedzy, prowadzi czytelnika przez świat, który - z powodu takich, a nie innych decyzji i okoliczności - nigdy nie stał się polityczną rzeczywistością, choć był realnym jej wariantem. W tej intelektualnej podróży towarzyszy mu dziennikarz Wojciech Harpula, który w wielu momentach inspiruje, ale i prowokuje do coraz odważniejszych odpowiedzi na pytanie "co by było, gdyby?".

Zapis rozmów przeprowadzonych przez Jacka Moskwę z Księdzem Janem Zieją to bardzo ważna, cenna i potrzebna książka, pokazująca jeden niezwykły żywot i sylwetkę człowieka-kapłana. Czym jest Kościół, czym jest chrześcijaństwo, czym jest wiara, poznajemy patrząc na ludzi którzy tę wiarę wyznawali, którzy wedle tej wiary żyli, którzy tej wierze dawali świadectwo; patrząc na świętych i męczenników, na apostołów i proroków, na biskupów zarządzających sprawami Kościoła, wreszcie na ludzi - powiedzmy - zwykłych, bo całym życiem dawali świadectwo wierze. Widzimy tych ludzi w przeszłości, w historii Kościoła, w świecie czy też w naszym własnym kraju, spotykamy ich-jeśli mamy szczęście-żyjących pośród nas. Do takich ludzi należy ks. Jan Zieja.

"Życie jak dobry mecz" to pełna pasji opowieść o futbolu. O sukcesach, sławie, ciężkiej kontuzji, która odebrała nadzieję, i o odrodzeniu.
Włodzimierz Lubański w rozmowie z Michałem Olszańskim powraca do dzieciństwa na Śląsku, kiedy nie liczyło się nic innego, jak tylko możliwość biegania za piłką po podwórku. Po kolei śledzimy rozwój jego kariery: od GZKS Sośnica Gliwice, przez GKS Gliwice aż po pierwszy poważny kontrakt z Górnikiem Zabrze, podpisany przez Lubańskiego w wieku zaledwie 15 lat. Gdy miał lat 16, zadebiutował w reprezentacji Polski seniorów, strzelając gola, co do dziś pozostaje niepobitym rekordem. Podobnie, jak ilość bramek zdobytych w oficjalnych meczach międzynarodowych. Lubański ma ich na swoim koncie 48.
Rywalizacja Górnika Zabrze z Legią Warszawa, wielkie mecze Górnika w europejskich pucharach, Igrzyska Olimpijskie w Monachium i słynny mecz z Anglikami na Stadionie Śląskim w Chorzowie, kiedy cała Polska wstrzymała oddech, widząc kontuzjowanego piłkarza znoszonego z murawy.
Wielkie postaci: Kazimierz Górski, Kazimierz Deyna, Zbigniew Boniek, Zygfryd Szołtysik, Jan Tomaszewski. Złota era polskiej piłki w opowieści jednego z jej głównych bohaterów zyskuje zupełnie nowy wymiar.
Jest to także opowieść o wyjeździe z kraju, o Belgii, która dla piłkarza stała się drugą ojczyzną, o rodzinie i pozaboiskowych pasjach.

Najbardziej lubiany polski ksiądz w rozmowie życia.
Ceniony za swój autentyzm, odwagę i szczerość. Podziwiany zarówno przez katolików, jak i niewierzących. Sam o sobie mówi, że jest onkocelebrytą, czyli człowiekiem znanym z tego, że ma raka. Zanim się o tym dowiedział, wybudował hospicjum w Pucku.
W szkole nie chodził na religię. Gdy już zyskał pewność co do swojego powołania - odrzucili go jezuici (Niech żałują!). Kłopoty ze wzrokiem prawie uniemożliwiły mu święcenia (- A pieniądze widzi? -Widzi!; -To święcić!).
W inspirującej rozmowie z Piotrem Żyłką ks. Jan zdradza źródła swojej niesamowitej energii i nieskończonych pokładów optymizmu. O swoim życiu i polskim Kościele mówi z odwagą i dystansem osoby, który nie ma już nic do stracenia. Wzruszające do łez świadectwo człowieka, który wie, że nie zostało mu wiele czasu.

"Życie rodzinne Zanussich. Rozmowy z Elżbietą i Krzysztofem" to pierwsza książka pokazująca dotąd mało znane życie prywatne Krzysztofa Zanussiego i jego żony Elżbiety. Tę sferę wybitny reżyser przez lata otaczał dyskrecją. Jego legendarna powściągliwość i arystokratyczny dystans sprawiają, że jest osobowością nie dającą się zamknąć w żadnym schemacie. Książka Barbary Gruszki-Zych pozwala jednak dotknąć tajemnicy Zanussiego, którą w dużym stopniu pomaga odkryć jego żona Elżbieta. Tytuł tym bardziej zasługuje na uwagę, że w tym roku reżyser świętuje swoje 80 urodziny. Oboje są artystami, ale o malarstwie Elżbiety, wywodzącej się z arystokratycznej rodziny Grocholskich, jest mniej głośno. Dała mężowi pierwszeństwo, uznając, że to on ma większy talent i możliwości oddziaływania, bo jego dzieła filmowe mogą "dotknąć czyjejś duszy" bardziej niż jej obrazy. Rzeczywiście, bez jego filmów, takich jak "Imperatyw", "Barwy ochronne", "Cwał", "Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową" nie można sobie wyobrazić polskiego ani europejskiego kina. Znakomity reżyser jeszcze nigdy nie dopuścił w rozmowie tak blisko nikogo ze swoich rozmówców. Na skrócenie dystansu wpłynął fakt, że prowadząca ją Barbara Gruszka-Zych przyjaźni się z nim i jego żoną od ponad dwudziestu lat, co, naturalnie, narzuca inną perspektywę. Atutem książki jest dynamiczna formuła równoczesnej rozmowy z małżonkami, która nie tylko otwiera na nowe przestrzenie życia reżysera - między innymi poznajemy historię jego pierwszej miłości, dowiadujemy się, że po Powstaniu Warszawskim o mało nie trafił z matką do Oświęcimia. Uzyskujemy wiedzę o tym, co inspirowało go do tworzenia kolejnych filmów, skąd brał na nie pomysły, jakie problemy z życia znalazły w nich odbicie. "Życie rodzinne Zanussich" to wyjątkowy zbiór odpowiedzi na pytania dotyczące spraw najważniejszych w każdym związku, nie tylko artystycznym. Dowiadujemy, że dla Zanussich miłość to ciężka praca, poznajemy zasady według jakich żyją, uzyskujemy odpowiedzi na pytanie czy boją się śmierci i czym jest dla nich wiara. Sprawy ważne w ich życiu są przetykane anegdotami. Mamy okazję zorientować się w szczegółowych upodobaniach kulinarnych twórcy "Iluminacji", który zdradza swoją słabość do majonezów. Jesteśmy zaskoczeni, że eleganckie ubrania kupuje w second-handach na Mazurach i w Miami. Książka to fascynujące spotkanie z wyjątkowymi nauczycielami życia, którzy sami nieustannie się uczą. Na stronie zanussi.dzialaniawizualne.pl pojawią się informacje o spotkaniach promocyjnych.

Jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy, laureat Nagrody Nike w cyklu rozmów z dziennikarką Gazety Wyborczej.

Zapis ich spotkań to niekończąca się opowieść Andrzeja Stasiuka o życiu i książkach, o kobietach i miłości, o podróżach i samochodach, o Polsce i Rosji, o religii i polityce. Czytelnik wyrusza za nim w podróż z Wołowca na Podlasie, do Albanii i na Wschód aż do Mongolii i Chin, a przede wszystkim po wewnętrznym krajobrazie osobistych wspomnień, gdyż - jak mówi Stasiuk - Moje życie jest moim zawodem

Z DANYCH KOMENDY GŁÓWNEJ POLICJI WYNIKA, ŻE Z ROKU NA ROK ROŚNIE LICZBA PRÓB SAMOBÓJCZYCH PODEJMOWANYCH PRZEZ MŁODYCH LUDZI. ROŚNIE TEŻ LICZBA SAMOOKALECZEŃ. Dzieci często boją się, że zostaną niezrozumiane, że ktoś je oceni jako słabe, leniwe, głupie, uważają, że zawiodły swoją rodzinę. Przede wszystkim jednak boją się, że o ich chorobie dowiedzą się inni. Wstyd jest tu czynnikiem kluczowym. Bardzo ważne jest głośne mówienie o tym, czym jest depresja i do czego prowadzi, jeśli jest nieleczona. TA KSIĄŻKA JESZCZE NIGDY NIE BYŁA TAK POTRZEBNA.