Powieść jest wstrząsającym zapisem choroby duszy, gdzie szaleństwo przeplata się z trzeźwym widzeniem siebie i świata. Jest zapisem dramatu pędzącej coraz szybciej cywilizacji, a zarazem historią pogrążającego się w depresji człowieka, który nie wytrzymał tego tempa. Bohater "Rzeki podziemnej" rozpada się psychicznie, tracąc powoli wszelkie punkty odniesienia. Minione czasy "drugiego obiegu", "Solidarności" i stanu wojennego, po których pozostał ból zwycięstwa i moralnej porażki, często powracają w jego pamięci. Rzeka podziemna to świadectwo naszego czasu. I chociaż lustro, które ustawił Tomasz Jastrun jest niemal czarne, widać w nim zaskakująco wiele.

Listy do Sławy Przybylskiejz lat 1958-2011 oraz fotografieze zbiorów własnych artystkiAlbum wydany z okazjiosiemdziesiątej rocznicy urodzini pięćdziesięciosiedmioletnia pracy artystycznej. Wybór listów i zdjęćJan Krzyżanowski.

Jadę samochodem. Zatrzymuję się przy drodze na siku. I się zaczyna. Rozglądam się, patrzę pod nogi. Boję się przeskoczyć przez rów i iść za drzewo. Boję się, że coś wybuchnie tak, jak w Afganistanie wybuchało. Ten strach trwa chwilę. Wiem, że to wariactwo, ale w głowie zostało. Teraz i tak jest lepiej. Śpię, nic mi w snach nie wybucha.

Tak się zaczyna jedna z dwunastu powojennych opowieści. Powojennych, bo choć politycy o dziesięciu latach stacjonowania polskich żołnierzy w Afganistanie mówią misja stabilizacyjna, to tam była wojna.

Prawdziwa, ze strzałami, minami, ranami i śmiercią. Magdalena i Maksymilian Rigamonti, dziennikarka i fotograf spróbowali opowiedzieć o tej wojnie poprzez historie tych, którzy tam, w Afganistanie stracili ręce, nogi, kolegów, synów, mężów, ojców, spokój ducha. Mają za sobą dwanaście długich rozmów o stracie, rozmów o wojnie, uzależnieniu od niej, tęsknocie i miłości. Raz w miesiącu spotykali się z jednym bohaterem tej książki, prawie zawsze w jego domu.

Monika od dzieciństwa miała tylko jedno marzenie: dużą, szczęśliwą rodzinę.Daga gra w najlepszej orkiestrze w Polsce. Już w przedszkolu wymarzyła sobie tę pracę i owacje na stojąco, w największych salach koncertowych świata.Dla Moniki miłość to odpowiedzialność, a jej największym autorytetem jest pewien biskup, który - to wcale nie przypadek - nosi to samo nazwisko, co ona.Dla Dagmary życie to fascynująca, zwariowana przygoda. Nie chce się przywiązywać do nikogo oprócz Igora, a jej dom jest tam, gdzie położy teczkę z nutami i okulary.Przypadkowe spotkanie sprawia, że Dagmarę i Monikę zaczyna łączyć głęboka przyjaźń. Znają swoje najskrytsze sekrety, wspierają się w chwilach rozpaczy, o której nie mają pojęcia nawet ich najbliżsi. Pewnego dnia składają sobie obietnicę, która może spleść ich losy silniej niż przyjaźń. Obietnicę, przed którą nie można uciec. I która może sprawić, że obie stracą wszystko, co jest dla nich cenne, a przyjaźń zamieni się w wojnę na śmierć i życie.To książka o przyjaźni, zaufaniu i rodzinnych sekretach. Ale przede wszystkim o tym, że sami nie wiemy, jak byśmy się zachowali w danej sytuacji, a wszystkie "ja na twoim miejscu", można tak naprawdę włożyć między bajki.

Pracoholiczka Kayla Green, specjalistka od marketingu, chce mieć święta jak najszybciej za sobą. Chętnie jedzie do tonącego w śniegu ośrodka Snow Crystal, by zacząć pracę z nowym klientem. Właściciel, Jackson O’Neil, zamierza rozsławić Snow Crystal na cały kraj. Kayla jest ekspertem w swojej dziedzinie, ale w towarzystwie Jacksona trudno jej zachować profesjonalizm. Przebiegające między nimi iskry mogą zasilić prądem lampki na wszystkich bożonarodzeniowych choinkach w stanie Vermont.

Ciepła powieść, adresowana nie tylko do dorastających dziewcząt... Przyjaźnie, trudne decyzje, radości i troski codziennego życia.

Kilkanaście opowieści o zwykłych miejscach i niezwykłych ludziach Ciarki przechodzą. Śmierć jak splunięcie, kanibalizm i wojna religii, Jezus o kulach i kapitalni faceci zwani misjonarzami, terroryści i seks, politycy, zbrodniarze i polscy Sybiracy. Tygiel, który wrze i wybucha. Kto nie zaplanował bezsennej nocy nie powinien otwierać tej książki.Tadeusz Biedzki, Sen pod baobabem, Dziesięć bram świata Krzysiek pokazuje nam Afrykę jak dzikie zwierzę, które pokochane da się oswoić. Jest przybyszem z wielkich przestrzeni. Wie, jak sprawić, byśmy podeszli do Afryki jak najbliżej i chłonęli ją wszystkimi zmysłami.Barbara Gruszka-Zych, Gość Niedzielny Teraz i my możemy znaleźć się pod świętym drzewem Kikujów; bać się panicznie dżu dżu, odwiedzić społeczność Wazanaki i poczuć zapach gotowanych bananów matoke. Pasja Krzysztofa w docieraniu do miejsc leżących daleko od utartych szlaków sprawia, że podążając tropem jego opowieści o Afryce poznajemy jej bardzo osobiste: raz piękne, a raz przygnębiające oblicze.Beata Tomanek, Radio Katowice Kris z pasją dotyka historii naszego kraju. Thank you Kris for your good and inspiring work.Virginia Wangui Kabugu, Catholic Mirror Kenya Polak w Afryce, krainie odległej i obcej, ma dwa wyjścia: może wracać do domu lub przyjrzeć się, wsłuchać i spróbować zrozumieć. Krzysiek wybrał to drugie rozwiązanie. Gorąco polecam!Łukasz Wierzbcki, Rowerem i pieszo przez Czarny Ląd Błażyca przemierza kraje strefy równikowej "po coś", wnika w problemy polityczne i społeczne, stara się dociec sytuacji swoich rozmówców. Nade wszystko jednak pragnie pomagać. Oto powód jego obecności w krajobrazie.Marek Rapnicki, Almanach Prowincjonalny Amos zdaje relacje o wyganianiu demonów w Bukalango, o ludziach wymiotujących gwoździami i tych, co syczą jak węże wijąc się po ziemi. Wspomina też o drzewie, które, jak kobieta, przechodzi swe okresy, a na jego gałęziach czarownicy zawiązują kolorowe szmaty. Rebelia rozpoczęła się wśród Kikujów. Liderem był Wayiaki. Przysiędze lojalności towarzyszyło picie krwi i spożywanie wnętrzności kozła. Zjadano też ziemię, mówiąc "to jest moja ziemia której będę bronić".Jeremiah Kinuthia Mahugu, były bojownik mau-mau Dziewczynka mówiła, że to babcia przychodzi w nocy i zabiera ją, by kopać grób. Zgodziłem się spędzić noc w ich domu. Wyczuwałem lęk. Nagle, w czasie snu, ciało dziewczynki całkowicie zesztywniało.Bernhard Udelhofen, misjonarz z Lusaki Żeby przeżyć, uprawiałam seks za pieniądze. Kiedyś sprzedałam się za karton mleka.Judy, dziewczyna z ulicy Krzysztof Błażyca - reporter, podróżnik, dziennikarz na co dzień związany z redakcją "Gościa Niedzielnego". Publikuje również w: "Poznaj Świat", "Almanach prowincjonalny", kenijskim "National Mirror". Współtwórca Fundacji Razem dla Afryki (www.razemdlaafryki.org) wspierającej projekty rozwojowe w Nigerii, Ugandzie, Kenii (edukacja, pomoc medyczna, pomoc ofiarom handlu ludźmi). Autor wystaw fotograficznych poświęconych Afryce

Pasjonujące reportaże, które czyta się jak powieść kryminalną - laureaci najpoważniejszych nagród dziennikarskich w Polsce po raz pierwszy w książce ujawniają wyniki swoich reporterskich śledztw.Witold Gadowski i Przemysław Wojciechowski są autorami najgłośniejszych telewizyjnych reportaży śledczych (m.in. o mafii paliwowej, polskim szlaku kokainowym, tajnych grach służb specjalnych w Wiedniu, aferze przy zakupie gazu do Polski). Gangsterzy z grupy "Korka" wydali na nich wyrok śmierci. Ich reportaże znalazły się na pierwszych stronach "Frankfurter Allgemeine Zeitung", pisały o nich także "Die Welt" i "Focus".Witold Gadowski i Przemysław Wojciechowski jako pierwsi polscy reporterzy:spotkali się z ostatnimi żyjącymi przywódcami grupy Baader-Meinhof;dotarli na tajne spotkanie i przeprowadzili wywiad z Abu Daudem - ostatnim żyjącym przywódcą "Czarnego Września", sprawcą masakry izraelskich sportowców na olimpiadzie w Monachium; człowiekiem, którego wynajęty przez Mossad zamachowiec pięciokrotnie postrzelił w warszawskim hotelu "Victoria" w 1981 roku;w archiwach urzędu Gaucka odnaleźli przełomowe dokumenty i... "zagrozili bezpieczeństwu państwa czeskiego";wyjaśnili jedną z tajemnic śmierci prezydenta Egiptu - Anwara Sadata;przeprowadzili dwie rozmowy z Czesławem Kiszczakiem;odnaleźli kryjówkę zabójców Hansa Martina Schleyera na... Mazurach;dotarli do "Carlosa-Szakala" (Iljicza Ramireza Sancheza) - prekursora światowego terroryzmu;jako pierwsi ujawnili sensacyjne dokumenty PRL-owskiego wywiadu.[opis wydawcy]

Olga pracuje w portalu "Magia życia", gdzie analizuje cudze sny, udziela porad z zakresu savoir-vivre`u i w razie potrzeby robi przysługę koleżance, pisząc dla niej wymarzony horoskop. Przyjaźni się z Rafałem, Majką i Elizą. To przyjaźń, w której więcej rzeczy robi się razem niż osobno. Żyje w związku z Adamem - odnoszącym coraz większe sukcesy pisarzem. To związek, w którym więcej rzeczy robi się osobno niż razem.Można by pomyśleć, że życie Olgi otacza różowa bańka, gdyby nie pewien problem: nie ze wszystkiego Olga może się zwierzyć. Na przykład z tego, że ciągle odkłada na później przeczytanie powieści Adama. Być dziewczyną pisarza i nie czytać jego książek, to coś więcej niż niezręczność. Jest i inny problem: nie ze wszystkiego Olga zdaje sobie sprawę. Na przykład z tego, że Adam nie jest jedynym trudnym mężczyzną w jej życiu.Doskonale napisana, zabawna, piekielnie przenikliwa powieść o młodych ludziach z wielkiego miasta, którym pozornie żyje się lekko, łatwo i przyjemnie. Impreza goni imprezę, sukces jest na wyciągnięcie ręki, gorące uczucia rozkwitają i więdną, ale kiedy kończy się dzień, pojawia się pytanie: czy to aby na pewno wszystko, czego można oczekiwać od życia?